وظایف وزارت میراث فرهنگی در برابر قانون عفاف و حجاب اعلام شد
به گزارش خبرنگار مهر، لایحه «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» معروف به لایحه حجاب پس از رفت و برگشتهای متعدد میان مجلس و شورای نگهبان در ۷۴ ماده و مجموعاً در ۵ فصل تنظیم و به قانون تبدیل شد.
در بخشی از این قانون که وظایف هر کدام از نهادها و دستگاهها را مشخص کرده است، وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی را نیز به منظور تحقق اهداف این قانون، مکلف به انجام دادن وظایف زیر دانسته است:
۱- برنامه ریزی فرهنگی گردشگری اسلامی و طراحی الگوهای اسلامی ایرانی در برگزاری انواع گشتهای سیاحتی
۲- نظارت از طریق تهیه و تدوین دستورالعمل اجرایی جهت دفاتر خدمات سیاحتی و گردشگری اماکن اقامتی و پذیرایی، موزهها و بناهای تاریخی به منظور ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در اماکن تحت نظارت و استفاده از ظرفیت تشکلهای حرفهای گردشگری
۳. بررسی صلاحیت عمومی و تخصصی متقاضیان فعالیت در مراکز تحت پوشش وزارتخانه اعم از مدیران متصدیان و شاغلان دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری مراکز اقامتی و پذیرایی راهنمایان گردشگران توسط حراست وزارت خانه به منظور پیشگیری از ورود افراد فاقد صلاحیت بر مسند مشاغل مذکور در جهت تأمین امنیت اخلاقی برای خانوادهها در این مراکز و اصلاح مقررات مربوط بر اساس این قانون
۴. اطلاع رسانی به گردشگران نسبت به قوانین جمهوری اسلامی ایران در مورد شئون اسلامی و فرهنگی و نظارت بر گروههای گردشگر خارجی به منظور رعایت شئون اسلامی و تبیین سبک زندگی اسلامی خانواده محور»
۵. طراحی و اجرای آموزشهای سبک زندگی اسلامی خانواده محور» و «فرهنگ عفاف و حجاب» در سرفصلهای دورههای عمومی گردشگری با همکاری سازمان تبلیغات اسلامی برای مؤسسات تحت پوشش
۶- ایجاد نهاد سفر و گردشگری خانواده محور با بهره گیری از سامانه هوشمند یکپارچه گردشگری به منظور عمومی سازی گردشگری و استفاده از امکانات و خدمات رفاهی دستگاههای مختلف به گونهای که سالانه حداقل چهل درصد اماکن در اختیار زوجین در دو سال اول ازدواج خانوادههای دارای سه فرزند و بیشتر و اشخاص و خانوادههای معرفی شده از سوی نهادهای ذی ربط قرار گیرد.
۷. نظارت، شناسایی و جلوگیری از فعالیتهای غیر مجاز در فضای حقیقی و مجازی گردشگری و تفریحی از طریق فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (فراجا) و معرفی آنها به مرجع قضائی
همچنین در فصل پنجم مربوط به جرایم و تخلفات نیز آمده است:
در صورتی که در محل کسب حرفه یا شغل مجازی یا غیر مجازی، صاحبان یا کارکنان آنها به هر ترتیب مرتکب برهنگی، بی، عفنی کشف حجاب یا بدپوششی شوند علاوه بر اعمال مجازات مقرر برای مرتکب، صاحب حرفه یا شغل در مرتبه اول به جزای نقدی درجه پنج با دو ماه سود ناشی از درآمد آن شغل هر کدام بیشتر باشد و به تشخیص قاضی ممنوعیت خروج از کشور شش ماه تا دو سال و در مراتب بعدی به جزای نقدی درجه چهار یا چهار ماه سود ناشی از درآمد آن شغل هر کدام بیشتر باشد و ممنوعیت خروج از کشور شش ماه تا دو سال محکوم میشود.
در تبصره یک این ماده هم آمده: مسیرها و محلهای گردشگری به عنوان محل کسب و کار مسؤولان با متصدیان یا صاحبان گروهها و گشت (تورها) و اردوهای گردشگری اعم از رسمی یا غیر رسمی محسوب میشود.
براساس ماده ۷۴، مدت زمان اجرای آزمایشی این قانون، سه سال از تاریخ لازم الاجرا شدن آن است.