تجدید خاطره «کارنامه بُندارِ بیدَخش» بهرام بیضایی در خانه هنرمندان/ نمایشی که به اصرار مهدی هاشمی و پرویز پورحسینی اجرا شد
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نمایش «کارنامه بُندارِ بیدَخش» از جمله آثار به یادماندنی بهرام بیضایی است که با ایفای نقش زنده یاد پرویز پورحسینی و مهدی هاشمی در سال ۱۳۷۶ به روی صحنه رفته است و اکنون قرار است در ادامه جلسات نمایش فیلم تئاترهای انجمن منتقدان و نویسندگان و پژوهشگران تئاتر ایران، نمایش داده شود.
به گزارش ایسنا، پرویز پورحسینی و مهدی هاشمی اگر اصرار به اجرای نمایشنامه «کارنامه بُندارِ بیدَخش» نمی‌کردند، شاید این نمایشنامه هرگز به اجرا نمی رسید. اما این دو بازیگر که تجربه‌های درخشانی با استاد خود بهرام بیضایی داشتند، سرانجام او را راضی کردند که این نمایشنامه را به صحنه بیاورد.
زنده یاد پورحسینی در گفتگوی خود با منصور خلج که در مجموعه «ماندگاران صحنه» منتشر شده، عنوان کرده که بیضایی زیر بار اجرای این نمایشنامه نمی‌رفته و معتقد بود که برای اجرای این اثر قراردادی با او بسته نمی شود و نمی تواند دستمزد بازیگران خود را بپردازد اما پورحسینی و هاشمی که خاطرات شیرینی از همکاری با بیضایی داشتند، به او اطمینان دادند که قرارداد برایشان هیچ اهمیتی ندارد آنان فقط در پی کسب تجربه ای تازه در زمینه بازیگری بودند و تجدید خاطره ای دیگر از همکاری با استاد خود و این چنین بود که نمایشنامه «کارنامه بندار بیدخش» در دهه ۷۰ در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر به صحنه رفت.
بر همین اساس و طبق اعلام این انجمن، بیست وششمین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم تئاترهای شاخص با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر و سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش فیلم تئاتر «کارنامه بُندارِ بیدَخش» اختصاص دارد و پس از نمایش این فیلم تئاتر نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری (میزبان) و علیرضا نراقی (منتقد تئاتر) برگزار می‌شود.
بُندار دانشمندی است که جامِ جهان‌نما را برای جم ساخته است و چنان که برمی‌آید بیدخشِ اوست. او با اعتماد کامل، انواع دانش‌ها را به شاه می‌آموزد و جم نیز با این دانش‌ها بر جهان حکم می‌راند. اما جم بندار را تنها نردبانی از بهر صعود به قله قدر می‌داند و قدرت نیز چشمانش را کور کرده‌است. وی بندار بیدخش را فراموش کرده و از بیم این که مبادا روزی بندار دانشمند، این دانش‌ها را به دشمنی بیاموزد، او را به زندان «روئینه دژ» که ساخته دست و دانش خود بندار است می‌افکند. بندار در گوشه زندان به گذشته خود می‌نگرد و افسوس می‌خورد که چرا آن اندازه نسبت به شاه خوش‌بین بود و هنگام ساختن روئینه دژ، دست کم راهی پنهان برای روز مبادای خود هم تعبیه نکرد تا بگریزد.
نخستین بار بیضایی این نمایش را از بهمن سال ۱۳۷۶ تا اردیبهشت ۱۳۷۷ در تالار چهارسوی تئاتر شهر با بازی پرویز پورحسینی (در نقش جَم) و مهدی هاشمی (در نقش بُندارِ بیدَخش) بر صحنه برد.
۲۴۳۵۷