چرا زن فلسطینی در کانون توجهات قرار دارد؟/ انتقام‌جویی کینه‌توزانه از مادران غزه
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل، الناز رحمت نژاد: امنیت و آزادی تردد، مراقبت‌های بهداشتی، آموزش، خوراک، پوشاک، مسکن، اشتغال، بازنشستگی و خدمات ضروری اجتماعی حقوق ساده یک زن است. رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۴۸ با اشغال ۷۲ ساله سرزمین فلسطین زنان فلسطینی را از این حقوق ساده محروم کرده است. فرقی نمی‌کند زن فلسطینی ساکن سرزمین فلسطین باشد یا خارج از آن و در کشورهای دیگر. تأثیرات منفی اشغال همه ابعاد زندگی زنان فلسطینی را اعم از فردی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در برگرفته و به نمونه‌ای رنج آور، سخت و متفاوت از دیگر زنان جهان تبدیل کرده است.
وضعیت موجود جامعه‌ای که از اشغالگری رنج میبرد اراده زن فلسطینی را نشکسته و بر پایداری اش غلبه نکرده است؛ بلکه به عکس، از دل آن درد و رنج‌ها زنی متفاوت از زنان دیگر بیرون آمده است. دختران فلسطینی پشت میز مدارس خود و زنان در زیر آوارهای ناشی از بمباران‌های صهیونیست‌ها به شهادت می رسند.
زنان در فلسطین با وجود زندگی سخت روزانه در میان خانه‌ای ویران و زمینی غصب شده، کودکی مریض، همسری اسیر و پدری شهید و شهرها و روستاهایی محاصره شده، نهال پایداری و امید می‌کارند. آنها پس از شهادت مردان، سرپرست امور خانواده و عهده دار فرزندانشان می‌شوند و عزت، پایداری و مقاومت را به آنها می‌آموزند.
همچنین هر روزه اخبار متعددی درباره وضعیت بغرنج زنان باردار فلسطینی منتشر می‌شود، زنانی که با معطل شدن طولانی در پست‌های ایست و بازرسی رژیم صهیونیستی و عدم دستیابی به امکانات بیمارستانی برای وضع حمل، با خطر مرگ خود یا فرزند خود یا هر دو مواجه می‌شود.
خوشبختانه با وجود تأثیرات منفی اشغال زندگی در فلسطین جاری است. زن فلسطینی در کنار مادر بودن، همسر بودن و خواهر بودن، مربی، رزمنده، پرستار و معلم بوده و همواره در زندگی سیاسی و حرکت جهادی حضوری فعال دارد.
چشم‌های جهانیان در قرن بیست و یکم در حالی شاهد لگد مال شدن حقوق زن فلسطینی زیر چکمه‌های رژیم اشغالگر قدس است که صدور بیانیه‌های بین المللی در حمایت از زنان و کودکان فلسطینی نتوانست وجدان خفته سازمان‌های بین المللی را بیدار کند و گویا چشم‌های خود را بر روی آنچه که بر زنان و کودکان فلسطینی می‌گذرد، بسته اند.
در فرصتی که دست داد پرونده «زن در جامعه فلسطین» را که به رنج‌های زن فلسطینی اختصاص دارد باز می‌کنیم. این پرونده در چارچوبی علمی، روشمند و مستند بارزترین حرمت شکنی های اشغالگران در حق زنان فلسطینی را مرور کرده و بینش و احساس انسانی را مخاطب خود قرار می‌دهد.
برای شروع پرونده و اولین گزارش به بررسی و مرور جایگاه زن در جامعه فلسطینی پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید:
زن فلسطینی در کانون توجه صهیونیست‌ها
بر اساس آمارها، در کرانه باختری و نوار غزه به ازای هر ۱۰۰ زن ۱۰۳ مرد وجود دارد. سال ۱۹۴۸ هم در سرزمین‌های اشغالی به ازای هر ۱۰۰ زن ۶/۱۰۳ مرد وجود داشت. طبق شمارش سال ۲۰۰۵ از آوارگان فلسطینی که در سوریه و لبنان به سر می‌بردند مشخص شد که به ازای هر ۱۰۰ زن، ۳/۱۰۲ مرد در سوریه و در لبنان ۵/۹۸ مرد وجود دارد. از این رو نصف جمعیت فلسطینیان در فلسطین و همچنین جمعیت آوارگان فلسطینی در کشورهای دیگر را زنان فلسطینی تشکیل می‌دهند.
یاکین ارتورک، در شورای حقوق بشر سازمان ملل، درباره «خشونت علیه زن، عوامل و پیامدهای آن» این گونه گواهی داده است: «رژیم صهیونیستی با خشونت‌هایش حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را پایمال کرده و حقوق مدنی و سیاسی را نادیده گرفته است.»
رژیم صهیونیستی از آغاز انتفاضه نخست حدود ۶۰ هزار فلسطینی را بازداشت کرد که حدود ۱۱ هزار نفر از آنها هنوز پشت میله‌های زندان هستند. در میان آنها ۹۸ زن، ۳۵۵ کودک و صدها مریض به چشم می‌خورند که در وضعیت سخت و غیرانسانی به سر می‌برند. در تمام این مسائل، زن فلسطینی در مرکز رنج و اضطراب در نقش مادر، همسر، دختر و خواهر حاضر بوده است. در بسیاری از اوقات سنگینی بار مسئولیت اسیران، شهیدان یا همسران مجروح و بیکار به اجبار بر دوش آنها است. علاوه بر این نقش‌ها مسئولیت کار، تأمین مخارج و حفظ هویت میهن را نیز بر عهده دارند.
قید و بندهایی مثل بستن گذرگاه‌ها و پست‌های ایست بازرسی و همچنین دیوار حائل علی رغم شرایط سختی که برای رفت و آمد شهروندان به وجود آورده، دختران جوان و زنان را از تعلیم، کار و دیدار نزدیکان و خویشاوندان محروم کرده است. زنان فلسطینی در تظاهراتی ساخت دیوار حائل صهیونیستی در کرانه باختری را که مانع عبور و مرور آزاد فلسطینیان شده را محکوم کردند. رژیم اشغالگر برای ساختن این دیوار زمین‌های زیادی از اراضی فلسطینی را مصادره کرده است.
زنان فلسطینی در کشورهایی که آواره هستند به ویژه لبنان به شکل دیگری از جمله محیط اجتماعی و اقتصادی سخت اردوگاه رنج می‌برند و علی رغم همه مشکلاتی که با آن زندگی می‌کنند تا امروز در این جنگ پیروز بوده اند.
جامعه فلسطینی؛ جامعه‌ای جوان
در سال ۲۰۰۶ بنابر گزارش سازمان مرکزی آمار فلسطین، میانگین باردار شدن زنان فلسطینی در کرانه باختری و نوار غزه به ۶/ ۴ نوزاد برای هر زن و در اراضی اشغالی به ۶۸/ ۳ نوزاد برای هر زن فلسطینی ساکن این مناطق رسید. در حالی که این رقم برای هر زن اسرائیلی ۸/۲ نوزاد است. در نتیجه بالا بودن میانگین باردار شدن زنان فلسطینی، جامعه فلسطینی جامعه‌ای جوان به حساب می‌آید. به طوری که ۵/۴۵ درصد از فلسطینیان کرانه باختری رود اردن و نوار غزه زیر ۱۵ سال و تنها ۳ درصد آنها ۶۵ سال به بالا دارند.
فلسطینیان آواره در لبنان جمعیت جوانی به حساب نمی آیند که این مساله به دلیل جنگ لبنان و پیامدهایی است که ساکنان اردوگاه‌های فلسطینی یکی از قربانیان آن بودند.
نابودی ملت فلسطین یک جنایت غربی، صهیونیستی
جنایات رژیم صهیونیستی که در یک بستر زمانی ۷۶ ساله و با اشغال سرزمین فلسطین به وقوع پیوسته و اوجِ آن از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا به امروز بوده است، یک «نسل کشی فرآیندی» محسوب می‌شود. کشتارهای روزافزون اشغالگران صهیونیست در غزه هرگز نمی‌تواند تضمین کننده تداوم حیات ننگین آنها باشد. از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ بیش از ۱۷ هزار کودک به دست رژیم صهیونیستی در حملات هوایی و بمباران‌ها کشته شده اند. در میان کودکانی که کشته شدند می‌توان به هند رجب شش ساله و تالا ابوعجوه ده ساله اشاره کرد. یزن ۹ ساله، هبا زیاده نوزاد هفت روزه و محمد النجار که براثر سو تغذیه و تشنگی ناشی از محاصره کامل رژیم صهیونیستی جانش را از دست داد، از این دست کودکان هستند. یک مادر فلسطینی گفته است: «برایم دشوار است که پسرم جلوی چشمانم بر اثر سو تغذیه جان می‌دهد. به خاطر جنگ من چیزی ندارم که برای خوردن به او بدهم.» بشری چهار ساله و احمد سه ساله امروز با معلولیت زندگی می‌کنند. زیرا دارویی که می‌توانست پای آنها را نجات بدهد در دسترس نبود و پاهایشان را قطع کردند تا جانشان را نجات بدهند. یکی دیگر از کودکان نبیل پنج ساله است که با سرطان خون دست و پنجه نرم می‌کرد و به دلیل نبود دارو جانش را از دست داد.
انتقام جویی از مادران فلسطینی
رژیم صهیونیستی به طور سازمان یافته کودکان غزه را نشانه گرفته است! هر روز در غزه کودکانی راهی بیمارستان می‌شوند که از ناحیه سر یا سینه گلوله خورده اند. با گذشت ۴۴۴ روز از ۷ اکتبر همچنان عکس‌های دلخراشی را از کودکان کشته و تکه پاره شده به چشم می‌خورد. تا به امروز بیش از ۱۷ هزار کودک در غزه کشته شده است. سازمان «دیده بان حقوق بشر اروپا_مدیترانه» اعلام کرده است: «این آمار در تاریخ جنگ‌های مدرن بی سابقه است.»
سازمان مردم نهاد «کودکان را نجات دهید» گفته است: «طبق برآوردش ۲۱ هزار کودک مفقود هستند که احتمالاً زیر آوارها، گورهای ناشناس یا بازداشتگاه‌ها بی نام و نشان گم شده اند یا جان باخته اند.»
در اینجا به نظر می‌رسد که رژیم صهیونیستی با انجام این نسل کشی شدید در نوار غزه که به طور ویژه کودکان و زنان فلسطینی را مورد هدف قرار داده، در حال انتقام گرفتن از مادران فلسطینی به دلیل نقش والای آنها در رشد و تعالی ملت فلسطین و حتی تقویت ترکیب جمعیتی فلسطینیان در برابر جمعیت وارداتی اشغالگران است.
فرجام کلام
زن فلسطینی به دلیل جایگاه اجتماعی بنیادینش در جامعه و نقشی که در مقاومت و بالا بردن روحیه خانواده اش دارد در کانون توجه اشغالگران صهیونیستی قرار گرفته است. او رکن اساسی در جنگ فلسطین در برابر رژیم اشغالگر توسعه طلب است.
کشورهای امپریالیست و استعمارگر غربی که رژیم صهیونیستی را چند دهه پیش برای صیانت از منافع خود در منطقه و تاراج فلسطین تأسیس کردند، همدستان اصلی نسل‌کشی این رژیم در نسل کشی غزه هستند و به واسطه حمایت کلان نظامی، مالی و دیپلماتیک از این رژیم، در جنایات جنگی آن مشارکت فعال دارند.
امروز مخالفت با نسل‌کشی در غزه و دفاع از فلسطینیان به مسئله‌ای داخلی در عرصه سیاسی آمریکا و اتحادیه اروپا تبدیل شده است. دانشگاه‌ها و خیابان‌های آمریکا و اروپا این روزها مملو از مخالفان نسل کشی غربی صهیونیستی در غزه است و این یعنی جریان‌های حامی فلسطین در غرب نیز پی برده‌اند که نابودی ملت فلسطین، در اصل، یک جنایت غربی است و منحصراً، «اسرائیلی» نیست.