آیین نامه‌ای برای سر و سامان دادن به تورهای طبیعت گردی
به گزارش خبرگزاری مهر، مهدی عنبر کارشناس واحد حقوقی گردشگری در یادداشتی نوشت: در واقع پس از مدتها که شاهد رفتارهای مخرب در طبیعت از سوی برخی گردشگران و فعالان طبیعت‌گردی بودیم، حالا ابلاغ آئین نامه طبیعت‌گردی نوید بخش ضابطه مند شدن فعالیت در بخش طبیعت گردی خواهد بود.
وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با نمایندگی معاون گردشگری به عنوان رئیس کارگروه ملی و دارا بودن مسئولیت دبیرخانه کارگروه، مهمترین نقش را در آئین نامه داشته و با همکاری وزارتخانه‌های صمت، جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت از محیط زیست به عنوان مخاطبان اصلی آئین نامه مسئولیت‌های متعددی در اجرای آن دارند.
با این حال، انتظارت ذینفعان و فعالان حوزه طبیعت‌گردی طبق مفاد آئین نامه مذکور، تسریع در امور در کنار دقت در تصمیم‌گیری هاست که به صراحت در آئین نامه به آن اشاره شدهو قسمتی از آن به شرح زیر است.
این کارگروه به عنوان تصمیم‌گیرنده اصلی در رأس هرم، دارای اختیارات مهمی است.
کارگروه‌های استانی به عنوان بازوهای توانمند منطقه‌ای و استانی دارای نقش بوده و شکل محدود شده کارگروه ملی را دارند.
بررسی طرح‌ها از جمله مهمترین انتظارات فعالان و دارندگان مجوز است.
بخشی از مهمترین موارد مربوط به طبیعت‌گردی در ذیل این بند قرار گرفته است؛ از جمله حمایت و پشتیبانی از فعالان حوزه طبیعت‌گردی – تدوین دستورالعمل ساماندهی و نظارت بر آفرود سواری (بیراهه نوردی) در عرصه‌های طبیعی کشور – تهیه پیوست‌های فرهنگی مورد نیاز طرح طبیعت‌گردی و تدوین دستورالعمل‌های لازم برای ساماندهی و نظارت بر تورهای طبیعت‌گردی
این بخش نیز نقش مهمی در قانون مند کردن فعالیت‌های طبیعت‌گردی خواهد داشت.
همانگونه که در بند پایانی آئین نامه آمده است، “شرح خدمات طرح‌های طبیعت‌گردی باید ظرف سه ماه از ابلاغ توسط وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی و همکاری دستگاه‌های عضو کارگروه ملی تهیه و ابلاغ گردد” که همین الان هم برای مهم دیر است.
اجرای مطلوب اقدامات مصرح در آئین نامه از آشفتگی و روندهای غیر قانونی در فعالیت‌های طبیعت‌گردی کاسته و موجب رشد فعالی‌های طبیعت‌گردی، کاهش تخریب محیط‌های طبیعی، قانونمند شدن فعالیت‌های طبیعت‌گردی، امیدواری اشخاص حقیقی و حقوقی دارای مجوز از جمله دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری و راهنمایان گردشگری به قطع شدن تورهای غیر مجاز در عرصه‌های طبیعی و جلوگیری از فعالیت آنان خواهد شد.
البته در کنار همه اینها، لزوم آموزش‌های همگانی و تخصصی همه جانبه به فعالان گردشگری و طبیعت‌گردی، عموم مردم، گردشگران و علاقمندان به طبیعت به منظور مهربانی با طبیعت و گردشگری پایدار، غیر قابل کتمان است.