آلبوم‌های موسیقی سنتی همچنان پیشتاز هستند
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آلبوم‌های موسیقی متعددی در گونه‌های سنتی و کلاسیک ایرانی، اقوام، مقامی، تلفیقی و پاپ در چند ماه اخیر منتشر شدند که همچون ماه‌های گذشته بیشتر این آثار در سبک موسیقی سنتی و کلاسیک ایرانی هستند، هر چند که دریافت مجوز، مراحل تولید و ضبط این آلبوم‌ها در ماه‌ها و در مواردی سال‌های گذشته انجام شده است و امسال به مرحله انتشار رسیدند.
به گزارش ایرنا، آلبوم‌های بی‌کلام «در انتظار باران» با آهنگسازی حمید بهروزی‌نیا پس از سه سال و «مشهور» به خوانندگی بابک جهانبخش پس از ۸ سال منتشر شدند.
همچنین نخستین آلبوم ایرانی مختص تولید محتوای شبکه‌های اجتماعی با عنوان «من اینجام» با آهنگسازی حسام صدفی‌نژاد در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. در این گزارش بعضی از آلبوم‌های موسیقی منتشر شده در ماه‌های اخیر را مرور می‌کنیم.
«ردیف استاد صبا برای ساز نی»؛ اثری با نظارت زنده‌یاد حسن ناهید
آلبوم «ردیف استاد صبا برای ساز نی» با نوازندگی نی محسن روستا و نظارت زنده یاد حسن ناهید و محسن بیگلری شامل ۶۷ قطعه در سبک کلاسیک ایرانی است. داوود یاسری نوازنده تنبک، مجید یگانه راد صدابردار، انوشیروان مانی گرافیست از دیگر عوامل اجرایی این اثر هستند.
در توضیح این آلبوم به قلم روستا آمده است: «این ردیف از روی کتاب اصلی تالیف استاد صبا با نی فا کوک اجرا شده است، نوازندگانی که دست بسته این ساز را نت «دو» فرض می‌کنند باید یک پرده پایین‌تر اجرا نمایند. با نظر استاد حسن ناهید تغییرات اندکی در این اثر داده شده (مثل سرعت چهارمضراب‌ها و حذف برخی از نت‌ها) که در بروشور آلبوم نگاشته شده است. امید است تا انتشار کتاب دوم استاد صبا (راست کوک) و هجده قطعه پیش درآمد این اثر مورد استفاده هنرجویان قرار گیرد.»
«یاپیرجان»؛ ماخذ اجرایی از آثار مهم درویش خان
آلبوم «یاپیرجان» اثری با خوانندگی مظفر شفیعی شامل ۲۰ قطعه در سبک کلاسیک ایرانی است.
در توضیح این آلبوم به قلم آذرنوش و خوش چهره آمده است: «تکیه کلامش «یاپیر» و «ِیاپیرجان» بود به همین جهت به این نام معروف شد و همه او را «یاپیرجان» خطاب می‌کردند. این روایتی است که روح الله خالقی در کتاب سرگذشت موسیقی ایران از درویش خان آورده است و همین موضوع الهام‌بخش ما در انتخاب نام این اثر با عنوان «یاپیرجان» شد.
آلبوم «یاپیرجان» بیش از هر چیز تلاشی است در تداوم و تکامل یک بافت و آنسامبل موسیقایی شناخته شده- تار، نی، آواز و تمبک- که یکی از ماندگارترین و مهمترین رپرتوارهای آهنگسازی شده در موسیقی ایرانی را محتوا و متن کار خود قرار داده است؛ با وجود شنیده شدن اغلب این آثار در گذشته، دغدغه ما بر این بوده که با به کارگیری تجارب و ایده‌پردازی‌ها در زمینه اجرا به بیانی شخصی دست یابیم و اثری متفاوت را رقم بزنیم و در نهایت ارزش و اهمیت این رپرتوار را بیش از پیش جلوه‌گر سازیم.
در مراحل تمرین و ضبط این اثر که نزدیک به یک سال به طول انجامید برای رسیدن به کیفیت صوتی ایده‌آل شیوه‌های مختلفی را آزمودیم و در نهایت برای آنکه اصوات بیشتر در دل هم حل شوند همچنین اجرایی با احساس‌تر داشته باشیم، سازهای تار و نی به صورت همزمان اجرا و ضبط شدند و پس از آن تمبک -و آواز در قطعات با کلام- به طور جداگانه ضبط و اضافه شدند.
رویکرد ما در این آلبوم بر این مبنا بوده است که حاصل کار بتواند علاوه بر اینکه مأخذ اجرایی مناسبی از آثار مهم درویش خان برای شنوندگان و دانشجویان را فراهم آورد در عین حال جنبه‌های خلاقانه اجرایی و تکنیکال را نیز مدنظر قرار دهیم و در تنظیم و اجرای خطوط تار، نی و تمبک برخوردی آزادانه و پویا در تمام جنبه‌ها نظیر رنگ‌آمیزی، نوانس، ریتم، همنشینی و تقابل سازها، مایه‌های انتخابی و… داشته باشیم. همچنین به مسائل ظریف‌تر نظیر هماهنگی در فواصل موسیقایی و انطباق تکنیک‌ها و تزیینات به خصوص در دو ساز ملودیک توجه کنیم تا در پایان بتوانیم اثری متفاوت از آنچه تا به حال برروی این قطعات اجرا شده را به ثمر برسانیم. امید است که به این مقصود نزدیک شده باشیم.
در پایان یاد و خاطره دوست عزیزمان شایان یزدی زاده را گرامی می‌داریم که نوازندگی تمبک در این اثر را برعهده داشت و با مهارت و ذوق وصف ناشدنی خود یادگاری ارزشمند برای همیشه برجای گذاشت. افسوس که نشر این اثر در زمان حیانش مسیر نشد. نام و یادش گرامی.»
«درخت توت»؛ اثری از موسیقی آذربایجانی
آلبوم موسیقی بی‌کلام «توت آغاجی» (درخت توت) اثری از وحید اسداللهی موسیقیدان، شامل ۱۱ قطعه در سبک فولکلور موسیقی آذربایجانی است.
وحید اسداللهی متولد ۱۳۳۹ در اردبیل است، وی در ۱۱ سالگی از برادرش قاوال‌نوازی را فراگرفت. پس از آن نزد هوشنگ زیوه نواختن ناقارا را آغاز کرد. در ۱۶ سالگی با علی سلیمی نوازنده برجسته تار آشنا شد و چند سال به عنوان نوازنده ناقارا او را همراهی کرد. وی در ۲۹ سالگی به جمهوری آذربایجان رفت و تحت تعلیم الماس قلی‌اف تکنیک‌های ممتاز نوازندگی را آموخت.
«مهر و ماه» و «بانگ به یان» با نوای تنبور
آلبوم بی‌کلام «مهر و ماه» شامل دو مجموعه از موسیقی مقامی تنبور با نوازندگی تنبور علی اکبر مرادی و نوازندگی دف و تنبک پژمان حدادی در سبک کلاسیک ایرانی است. آلبوم «مهر و ماه یک» شامل ۱۵ قطعه و آلبوم «مهر و ماه ۲» شامل سه قطعه است.
در توضیح این مجموعه آمده است: ««مهر و ماه» از مجموعه نواهایی است که در سال ۱۹۹۸ میلادی در آمریکا اجرا شده است. این اثر دونوازی تنبور و سازهای کوبه‌ای (تنبک و دف) است. بیشتر قطعات آن به صورت بداهه نواخته شده است. موسیقی این اثر تلفیقی است که بنیان آن مقام‌های تنبور، موسیقی فولکلوریک کردی و موسیقی سنتی ایران است. در مهر و ماه برای اولین بار ساز تنبک با نوای تنبور همراه گشته که تجربه‌ای موفق به نظر می‌رسد.»
همچنین آلبوم «بانگ به یان» (سرود سپیده) اثر دیگری به آهنگسازی و نوازندگی تنبور علی اکبر مرادی و نوازندگی سازهای کوبه‌ای پژمان حدادی شامل ۱۴ قطعه با اشعاری از اجاق بیامه‌ای و عباس کرندی در سبک کلاسیک ایرانی است.
«خدمت گزیده»، «قطعه آوازی براساس مقامات تنبور»، «مناجات سحر»، «قطعه آوازی براساس مه قام سه حه ری»، «به یان ده ی (سحر می‌آید)»، «قطعه آوازی براساس مقامات تنبور»، «وه رده به زم شاهو (زمزمه‌های شاهو)»، «قطعه آوازی براساس ملودی‌های هورامان»، «سماع سحر»، «قطعه آوازی براساس مه قام سه حه ری»، «سماع نور»، «سه حه ری»، «لیسک خه ور (شعاع آفتاب)»، «گلبانگ روژ (گلبانگ روز)» است.
پژمان حدادی ضبط موسیقی، حمیدرضا ملکی، حامی حقیقی میکس و مسترینگ، مرتضی باقری طراح جلد و گرافیست از دیگر عوامل این اثر هستند.
«رواق»؛ الهام از آهنگسازی در موسیقی قدیم ایران
آلبوم «رواق» اثری از گروه «سپهر» به آهنگسازی احمد رضاخواه و خوانندگی مجتبی عسگری شامل هفت قطعه؛ «پیشرو رواق»، «تکنوازی سنتور»، «چهارمضراب سوار»، «ساز و آواز دشتی، بیات راجع، شعر: حافظ»، «سماع»، «ساز و آواز اوج، بیات ترک، شعر: حافظ»، ««ای جان» تصنیف عمل، تقدیم به دکتر ساسان فاطمی، همخوان: آساره شکارچی» در سبک کلاسیک ایرانی است.
در بخشی از یادداشت رضاخواه درباره این اثر آمده است: «آلبوم رواق با رویکرد آهنگسازی با الهام از روش آهنگسازی در موسیقی قدیم ایران خلق شده است. در این آلبوم قطعات با متر آزاد (تکنوازی و ساز و آواز) نیز اول طراحی و آهنگسازی شده و سپس اجرا و ضبط شده است. در خلق آثار این آلبوم، روش استفاده از «دورهای ریتمیک» و «فرم» اهمیت ویژه‌ای داشته‌اند و سعی شده است در آهنگسازی قطعات این آلبوم، ضمن استفاده از مواد و مصالح آهنگسازی قدیم، زیباشناسی کنونی موسیقی ایرانی نیز لحاظ شود.»
«سونات‌های شماره ۱ و ۲»؛ توجه به موسیقی جدی و آکادمیک
درباره آلبوم بی‌کلام «سونات‌های شماره ۱ و ۲» به قلم صلاحی آمده است: «قطعاً این آگاهی که پرداختن به موسیقی جدی (آنچه از تفنن به دور است) در زیست امروزی کاری چند چندان دشوار است، بر کسی پوشیده نیست. آنچه مرا به این مسیر سوق داده است پیچیده و چندوجهی است اما لازم دانستم به دو مورد اشاراتی داشته باشم. اول از همه، بر من مبرهن است که همچنان فرهیختگی و توجه به هنر غنی در میان بخش قابل توجهی از مردم علی‌رغم ناهنجاری‌های هنری و بی‌حوصلگی‌های اجتماعی جایگاه مشخص و معتبری دارد. لذا برای حفظ و حراست از این مهم همواره سعی کرده‌ام تا به موسیقی جدی و آکادمیک، به شکلی که درخور سلیقه جامعه فرهیخته باشد بپردازم و تلاشم بر این است تا با فعالیت‌های هدفمند در خدمت موسیقی، این مهم را تا هر اندازه قوام ببخشم. دوم، مایل بودم دغدغه‌های صوتی و زیباشناسانه خود که پیکره اصلی آن همزیستی میان عناصر رایج در دوره‌های «کلاسیک»، «رومانتیک» با «رومانتیک متأخر ـ قرن بیستم» است را میان عناصر موسیقایی دستگاهی ایران و تئوری‌های موسیقی غربی به پیوند در بیاورم، طلبی که برای من تنها در مفهوم موسیقی آکادمیک و جدی فراهم بود.»
«جنون»؛ ادای دینی به شیخ بهایی
آلبوم موسیقی «جنون» به مناسبت چهارصدمین سال درگذشت شیخ بهایی عارف، حکیم و فیلسوف عصر صفوی با آهنگسازی مصطفی مومنیان، خوانندگی علی مومنیان و تنظیم برای ارکستر نیما ایزدآبادی شامل هشت قطعه؛ «کشکول (مقدمه)»، «عندلیب (آواز و سنتور)»، «تمنا (تصنیف)»، «اصول عشق (آواز و تریو کمانچه)»، «طرقه (تکنوازی سنتور)»، «مقصود (تصنیف)»، «زنجیر جنون (آواز و سه تار)» و «بهانه (تصنیف)» در سبک کلاسیک ایرانی است.
در بخشی از یادداشت محمد مفتاحی شاعر، نویسنده و پژوهشگر ادبی درباره آلبوم «جنون» آمده است: «شیخ الاسلام بهاءالدین محمدبن عبدالصمد عاملی متخلص به بهایی و معروف به شیخ بهایی را فقیه، عارف، اخترشناس، ریاضیدان، تاریخ‌نگار و دانشمند قرن دهم و یازدهم هجری می‌دانند.
از وی حدود ۹۶ کتاب و رساله در حدیث، ریاضی، اخلاق، نجوم، فقه، عرفان، مهندسی، هنر و فیزیک برجای مانده است. با این اوصاف، بسیار بدیهی به نظر می‌رسد که شخصیتی چنین جامع‌الاطراف در برخی رشته‌ها بیشتر شناخته شود و در برخی کمتر. در ادبیات معاصر، آنچه درباره شیخ مورد اغفال واقع شده شعر اوست، به ویژه غزل‌ها و رباعیاتش.
با مختصر تحقیق و تفحص می‌توان دریافت که شعر او شعری ساده و دلنشین و در عین حال مملو از مفاهیم ژرف عرفانی و انسانی است. مجموعه اشعار او بسیار مختصر شامل ۲۵ غزل، ۸۱ رباعی و شعرهای اندکی در قالب‌های دیگرند. از میان شاعران پیش از خود تاثیرپذیریش از حافظ بسیار مشهود است.
«همه تو»؛ کنکاشی در مرحله درخشانی از موسیقی ایرانی
آلبوم «همه تو» به آهنگسازی و تنظیم حسین ساجدی و خوانندگی سروش دادیار شامل هفت قطعه؛ «تصنیف گام زمان»، «ساز و آواز همایون»، «چهار مضراب و آواز بیداد / تصنیف راه پنهان»، «تکنوازی نی عشاق»، «تصنیف آتش تیز»، «ساز و آواز شوشتری»، «تصنیف آغوش قبا» در سبک کاسیک ایرانی است که اشعار آنها از آثار مولانا، حلاج و هوشنگ ابتهاج (ه.ا.سایه) بهره گرفته شده است.
درباره این آلبوم به قلم مسعود شیربچه آمده است: «آلبوم «همه تو» پی‌آیند منطقی روند تاریخی موسیقی ایرانی در سال‌های پس از انقلاب است. جریان‌شناسی موسیقی ایرانی بعد از یک دوره فترت تحولی عمیق و عجیب را در اواخر دهه شصت با انتشار آلبوم‌های بیداد و ترکمن و غیره نشان داد.
این آلبوم‌ها چه به لحاظ سبک نوازندگی و ترکیب سازها و چه جهانی که بازنمود می‌کردند تفاوتی ماهوی با اسلاف خویش داشتند. این مرحله تازه هم به شدت وابسته به سنت موسیقی ایرانی و هم در پی تصویرسازی نوینی از هستی موسیقی ایرانی بود و در آن می‌توان چفت‌شدگی سنت و تجدد را ملاحظه کرد: آلبوم بیداد و نوازندگی بیگجه‌خانی نمایی از این همنشینی است.
آلبوم «همه تو» گفت وگو و غوطه و کنکاشی است در این مرحله درخشان موسیقی ایرانی. در حقیقت قطعه‌های این آلبوم دیالوگی است با جهان منشوری آن دوره. جواب آواز در غزل «هوای روی تو» عمیقا ردیفی است و به روشنی نشان می‌دهد که ساجدی تا چه پایه معتقد به برداشت از سرچشمه‌های اصیل است. قطعه «آغوش قبا» و سازبندی دقیق و نوجوی آن به دنبال همان هدفی است که نوابغ موسیقی آن دوره دنبال می‌کردند.
آنچه در این آلبوم چشمگیر است وسواس دقیق در باب رنگ‌بندی سازها، ترکیب خوش‌ریخت مایه‌ها و درون‌مایه‌ها و نواخت‌ها و انتخاب شایسته اشعار از جهان کلاسیک ادب فارسی است که همگی نشانگر درک عمیق ساجدی از جریان‌شناسی موسیقی ایرانی و بی‌شک نقطه درخشانی در سلوک موسیقایی اوست.»
«ناتمام»؛ اثر تنبورنوازان «جامی»
آلبوم «ناتمام» اثری از گروه تنبورنوازان «جامی» به سرپرستی و آهنگسازی و نوازندگی تنبور رضا علی آبادی شامل ۱۱ قطعه؛ «مقام جلوشاهی پیشواز جانان»، «مُلک دل»، «در ستایش او»، «هیچ آشنا»، «قیام عشق»، «همه اسرار»، «راز»، «ناتمام»، «پریشان»، «مقام جلوشاهی» و «دست افشان» در سبک کلاسیک ایرانی است.
«من اهل سکوتم» اثری از گروه «هور»
آلبوم «من اهل سکوتم» اثری از گروه موسیقی ایرانی «هور» با آهنگسازی حسین روزبهانی و خوانندگی سیدمحسن حسینی شامل ۱۰ قطعه؛ «قطعه ضربی»، «تکنوازی تار»، «تصنیف سودای دل»، «ساز و آواز بالابان»، «تصنیف با من صنما»، «چهارمضراب شور، همراه با آواز عود و نی»، «ساز و آواز سنتور»، «تصنیف ماه من»، «ساز و آواز عود و تار»، «تصنیف مطرب جان» است که شعرهای آن از آثار مولانا، رهی معیری، علی محمد مودب، رضا یزدانی، امیر شفیعی، ماهرخ درستی و مهدی جهاندار بهره گرفته شده است.
«سکوت ماهنی»؛ اثری در بستر آواز دشتی و دستگاه شور
آلبوم بی‌کلام «سکوت ماهنی» با آهنگسازی، نوازندگی تار و سه‌تار یمین غفاری شامل بخش اول؛ «کسوف»، «تکنوازی تار» (درآمد دشتی، غم‌انگیز)، «چهارمضراب دشتی»، بخش دوم؛ «آریانا»، «تکنوازی سه‌تار» (نغمه، ضرب اصول)، «سکوت ماهنی»، بخش سوم؛ «لاله»، «تکنوازی سنتور» (درآمد دشتی)، «گل آتش»، «تکنوازی تار» (مثنوی دشتی) و «پند» در سبک کلاسیک ایرانی است.
درباره آلبوم «سکوت ماهنی» به قلم غفاری آمده است: «وقتی به موسیقی بی‌کلام گوش می‌کنیم، در رویایی منحصر بفرد که ویژه ذهن ماست غرق می‌شویم، گاهی اسیر ریتم هستیم و گاهی به دنبال ملودی، وقتی قطعه به پایان می‌رسد، طعم آن رویا تا مدتی با ما می‌ماند و با شنیدن دوباره آن، رویاهایمان را گسترش داده و تازه می‌کنیم. این همان سیری است که در مواجهه با موسیقی ایران مرا به سوی خود می‌کشد.
موسیقی بی‌کلام با سازبندی ایرانی پیشینه زیادی ندارد، قبل از جان گرفتنش، زمانه به سوی موسیقی ریتمیک کلامی با جهشی بسیار سو گرفت و بالغ نشده ناکام ماند تا جایی که تکنوازی، دونوازی، گروه‌نوازی موسیقی کلاسیک ایران کمترین حضور را در سبد فرهنگیمان دارند، به هر رو هر چقدر سخت و هر چقدر کم اقبال، می‌بایست به آن پرداخت و نگذاشت فروغ آن از رمق بیافتد.
سکوت ماهنی (ماهنی به معنی نغمه، آواز و تصنیف در زبان ترکی است)، مجموعه‌ای است بی‌کلام، استوار بر موسیقی کلاسیک ایران در بستر آواز دشتی و دستگاه شور، که در سه بخش طراحی و تنظیم شده است، در تهیه، تولید و اجرای این اثر دوستان هنرمندم مرا یاری کرده‌اند که قدردان مهرشان هستم، امیدوارم شما مخاطب گرامی نیز از شنیدنش لذت ببرید.»
«در سوگ سکوت»؛ سفری به اعماق دل‌های شکسته
آلبوم «در سوگ سکوت» با آهنگسازی، تنظیم، نوازندگی پیانو و صدابرداری افشین آرام و گویندگی و ترانه‌سرایی گودرز قوامی (اصغر قوامی لاهیج) شامل ۱۶ قطعه؛ «از پیله تا پروانگی»، «انفرادی»، «هم پیالگی»، «صدای عاشقی»، «صدای سکوت»، «عشق اونه که بهش نرسی»، «رویا»، «آوای بهشت»، «گرگ و ماه»، «الکی خوش»، «نغمه‌ی بارون»، «آتیش خاموش»، «تکرار آخر»، «بیابون»، «کلاویه‌های دلتنگی» و «حقیقت گمشده» است. سجاد فروغی گرافیست و همایون حسینیان مجری طرح از دیگر عوامل این اثر هستند.
در توضیح این اثر آمده است: «آلبوم «در سوگ سکوت» سفری به اعماق دل‌های شکسته و روح‌هایی است که در میان واژه‌ها و سکوت، معنا می‌یابند. این مجموعه، تلفیقی از دکلمه‌های پراحساس با نوای لطیف و تأثیرگذار پیانو است که هر نغمه‌اش چون قطره‌ای از غم و زیبایی بر دل می‌نشیند. صدابرداری و تنظیم افشین آرام و شعرهای گودرز قوامی در این اثر، فضایی زنده و ملموس خلق می‌کند که گویی شنونده را به قلب لحظاتی میبرد که در آنها، هر کلمه طنین سوگواری در برابر سکوت است.
این آلبوم روایتی است از زیستن در میان درد و اندوه، جایی که سکوت دیگر تنها یک غیبت نیست، بلکه خود سوگ است؛ سوگی برای حرف‌های ناگفته، برای لحظات از دست رفته. دکلمه‌های شاعرانه و پیانو در کنار هم، چون گفت‌وگویی بی‌پایان میان دل و ذهن، در جست و جوی معنایی از زندگی و عشق می‌چرخند.»
«آولاکو»؛ اثری در قالب موسیقی تلفیقی
همچنین آلبوم «آولاکو» با آهنگسازی، تنظیم و صدابرداری افشین آرام، ترانه‌سرایی و گویندگی گودرز قوامی (اصغر قوامی لاهیج) شامل ۱۲ قطعه؛ «راه»، «چوطُوتینَم بَخوسَم»، «جوُونی امید عاشقُونی»، «چی بگُوم»، «اسیر»، «عشق چاره ساز»،«فَکَلاش»، «کاسِ آو»، «دست فروش»، «بهار»، «دُوم»، «بَخوشته شانس» در سبک تلفیقی است.
دارا حسین‌نیا نوزاندگی سه‌تار و افشین آرام نوازندگی پیانو این اثر را برعهده داشتند، سجاد فروغی گرافیست و همایون حسینیان مجری طرح از دیگر عوامل اجرایی این اثر هستند.
در توضیح آلبوم «آولاکو» آمده است: «این آلبوم در قسمت شعری که با گویش گیلکی شاعر حال و هوای بسیار زیبا و صمیمی دارد به بیان افکار و خاطرات شاعر آلبوم می‌پردازد و در قسمت تنظیم موسیقی از پیانو در کنار ساز سه‌تار استفاده شده تا شما را به ترکیبی بسیار زیبا از موسیقی اصیل ایرانی با موسیقی پاپ برساند. با زبانی ساده در قالب موسیقی تلفیقی حس لالایی گونه‌ای برای مخاطب ایجاد و او را به دنیایی دیگر می‌کشاند.»
«آوازهای محلی شیراز» با ۱۰ قطعه
آلبوم «آوازهای محلی شیراز» با تالیف و روایت محمدرضا (مهران) بردیده شامل ۱۰ قطعه؛ «مقدمه و تاریخچه»، «آواز شور دشتی»، «آواز دشتی شیرازی»، «آواز دشتی دشتستانی»، «آواز بیدگونی»، «آواز حاجیونه»، «آواز ترکیبی بیدگونی و حاجیونه»، «آواز سرکوهی»، «آواز میگلی»، «آواز جیران جیران» و «آواز تنگستونی» در سبک فولکلور است.
نوازندگان؛ رضا حقیقی (ویولن)، سعید جعفرزاده (نی)، امیرهمایون یزدان‌پور گوینده، غلامعلی خوشبخت، بهاره جهانشاهی و محمدصادق آگاه دکلمه اشعار، آرش و آرمان منورصادق صدابرداری و پالایش، مجتبی محنا مسترینگ، شهرام ممتحن تهیه‌کننده، حمیدرضا مزکی شیرازی طراح گرافیک از دیگر عوامل اجرایی این اثر هستند.
«در انتظار باران»؛ تقدیم به مردم صبور سرزمینم
آلبوم بی‌کلام «در انتظار باران» با آهنگسازی، نوازندگی تار و سه‌تار حمید بهروزی‌نیا شامل ۹ قطعه؛ «در انتظار باران»، «چهارمضراب بیات ترک»، «رنگین کمان»، «ضربی نوا»، «صبح امید»، «شور در روشنایی»، «حدیث آشنایی» (آهنگسازی حبیب الله بدیعی)، «خروش» و «نارون» در سبک کلاسیک ایرانی تلفیقی است.
بهروزی‌نیا درباره این آلبوم نوشته است: «آلبوم در انتظار باران هر قطعه‌اش در زمان‌های مختلفی از زندگیم شکل گرفته و بیانگر حس و حال آن لحظه من است، شرایط مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و معاشرت با انسان‌ها، همه و همه همیشه در این حال تاثیرگذار بوده است. در انتظار باران تقدیم می‌شود به مردم شریف، پاک و صبور سرزمینم.»
«مرثیه‌ای برای اندوه»؛ تکنوازی سنتور
آلبوم بی‌کلام «مرثیه‌ای برای اندوه» با آهنگسازی و نوازندگی سنتور سهیل ملاحسینی شامل سه قطعه؛ مرثیه اول؛ گام می‌مینور طبیعی با مدولاسیون به می‌مینور هارمونیک و سل ماژور، مرثیه دوم؛ همایون- بیات اصفهان و مرثیه سوم؛ شور- نوا در سبک کلاسیک ایرانی است.
درباره این آلبوم آمده است: «می‌خندید. گفت دیوانه است. و می‌خندید. گفت با مردمان بیگانه است. با همان خنده بر لب‌های خسته پرسید: آیا در خاطرات خواهم ماند؟ و پاسخ هیچ. پس مرثیه‌ای سرود. باشد که جاودانه ماند. برای آن گوش‌ها که شاید روزی با سخنش بیگانه نباشد.»
«یک دهَن آواز»؛ نگاهی متفاوت به آواز ایرانی
آلبوم «یک دهَن آواز (۱)» با آهنگسازی، تنظیم و خوانندگی کیان بابان‌زاده شامل هفت قطعه؛ «مرا کُشت»، «فرهاد کُش»، «شب گور»، «فراق»، «جام غم»، «آزادی» و «زمانه» در سبک تلفیقی است.
در توضیح این آلبوم آمده است: «آلبوم «یک دهَن آواز» اثری با موسیقی، تنظیم، طرح آوازی و خوانندگی کیان بابان‌زاده با نگاهی نو و متفاوت به آواز ایرانی ساخته شده است. بابان‌زاده در این اثر از اشعار باباطاهر، حافظ، عطار و هوشنگ ابتهاج و در بخش موسیقی از صداها و فضاسازی‌های محیطی در ترکیب با موسیقی مینیمال استفاده کرده است.»
«گنبد فیروزه‌ای»؛ گفت و گویی موسیقایی
آلبوم بی‌کلام «گنبد فیروزه‌ای» به آهنگسازی، تنظیم و نوازندگی تار محمدرضا شریفات‌پور و نوازندگی تنبک سعید نیک رفتار شامل ۱۴ قطعه؛ «بداهه سه‌گاه»، «پیش درآمد سه‌گاه» (یوسف فروتن)، «پایکوبی»، «بداهه‌نوازی شور»، «تلاطم»، «آشفته گیسو»، «نغمه‌های دلتنگی»، «بداهه‌نوازی ابوعطا»، «چهارمضراب ابوعطا» (ابوالحسن صبا)، «شهنواز» (به یاد استاد شهناز)، «بداهه‌نوازی بیات ترک»، «نخل مجنون»، «تکنوازی تمبک» و «رنگ بیات ترک» (استاد سعید هرمزی) در سبک کلاسیک ایرانی است.
در توضیح این آلبوم آمده است: «بر مربع بوم‌ها، نوای سه‌تار را نقاشی کردم و در میان پرواز کبوتران به جست و جوی یک رنگ بال گشودم. رنگی بر افق مهربانی و شادمانی، سایه‌ای بر سر جویباران، و لانه گنجشک‌ها… گنبد فیروزه‌ای، گفت و گویی است به رنگ عشق، مرز خیال تا اتفاق… باشد که صدای دوستی را، از میان نسیم صبحگاهی موسیقی بشنویم و به یکدیگر مهر بورزیم.»
«مشهور» نهمین آلبوم خواننده پاپ
نهمین آلبوم بابک جهانبخش خواننده و آهنگساز موسیقی پاپ با عنوان «مشهور» پس از هشت سال منتشر شده است و شامل هفت قطعه؛ «شهر شلوغ»، «حاضر جواب»، «مجنون»، «مشهور»، «میریم جنوب»، «بارون تموم شد» و «دوباره بخند» است که ترانه‌های آن توسط مهداد همایون‌پور، مهدی ایوبی، بابک بابایی، محسن شیرالی، پیام ربیعی، بابک صحرایی و ساره تاجیک سروده شده است.
مهداد همایون‌پور، مهدی منافی، بابک بابایی، بابک جهانبخش، مهدی ابراهیمی‌نژاد و وحید پویان آهنگسازی و مهداد همایون‌پور، مجید ملوندی، آرش آزاد، کوشان حداد، هومن آزما، اشکان آبرون، سعید زمانی و ایمان احمد زاده (فقط میکس و مستر) تنظیم و میکس و مستر این آلبوم را به عهده داشتند.
نوازندگان؛ علیرضا الیاسوند، سپهر رحمانی، آسبد نوارف و محمدعلی نصری (گیتار الکتریک)، مجید مشهدی، سجاد علیزاده، هیراد نیکنام و نوید زمردی (گیتار نایلون)، مهدی نظری، رضا جمال، برهان همتی (ویولن و ارکستر زهی)، هستی حامد سپاسی (ویولنسل)، سهراب برهمندی (آلتو)، هیراد نیکنام (عود)، آرسین (نی انبان)، مریم آگاه و پگاه میرزانیا (همخوان)، ایمان احمدزاده ضبط وکال، علیرضا حاتم‌پور مدیر تولید، علی دربانیان مدیر اجرایی، مجتبی و محمد حاتم‌پور تهیه‌کننده، فرشاد متفکریان عکاس، اهورا احمدی گرافیست از دیگر عوامل آلبوم «مشهور» هستند.
جهانبخش درباره این آلبوم نوشته است: «نهمین آلبوم رسمی من با نام «مشهور» منتشر شد. بالاخره بعد از هشت سال آلبوم تازه‌ای را منتشر کردم و ترجیح دادم انتشار تک‌آهنگ‌ها را قطع کنم و مجموعه جدیدی تولید کنم این آلبوم فضای متفاوتی دارد و بیشتر با حس و حال این روزها و سلیقه به روز مخاطبین تهیه و تولید شده، بی‌صبرانه منتظریم در کنسرت‌ها باهاتون هم صدا بشیم. امیدوارم این ۷ قطعه خاطرات ماندگاری را برایتان رقم بزنن.»
«چی شده»، «بی اسم»، «احساس»، «زندگی من»، «من و بارون»، «اکسیژن»، «مدار بی‌قراری» و «حالم خوبه» از دیگر آلبوم‌های این خواننده است.
«نوازشگر» اثری عاشقانه
آلبوم بی‌کلام «نوازشگر» به آهنگسازی و نوازندگی محسن اونیکزی شامل هفت قطعه؛ «نام مرا صدا بزن»، «همسفر عشق»، «آشیانه»، «بوسه زار»، «اگر باران ببارد»، «محو تماشای تو»، «محبوبه شب» است.
در توضیح این آلبوم آمده است: «آلبوم بی‌کلام «نوازشگر» جدیدترین عاشقانه محسن اونیکزی است. شامل هفت اثر موسیقایی که صفر تا صد آثار از جمله آهنگسازی، تنظیم، نوازندگی تمام سازها «ملودیکا، پیانو، گیتار، آکاردئون»، میکس و مسترینگ توسط اونیکزی انجام شده است.
حدود دو سال برای ساخت این مجموعه زمان گذاشته شده است تا بتواند همسفره قلوب عاشقان در سراسر جهان شود.»
«من اینجام»؛ مختص تولید محتوای شبکه‌های اجتماعی
آلبوم بی‌کلام «من اینجام» با آهنگسازی حسام صدفی‌نژاد به عنوان نخستین آلبوم ایرانی مختص تولید محتوای شبکه‌های اجتماعی شامل هشت قطعه؛ «خلوت»، «درخشش»، «رویای صلح»، «من اینجام»، «خاطره‌ای از تو»، «مواجهه»، «گذر» و «گذشته تا امروز» منتشر شد.
نوازندگان؛ سایوری شفیعی (سولیست کلارینت قطعه‌های سه و هفت)، حسام صدفی‌نژاد (سولیست اُبوا قطعه چهار)، آرش جامع (سولیست ویولن قطعه‌های پنج و ۶)، امید اصغری ضبط، حسام ناصری میکس و مسترینگ، محمد یعقوب خانی گرافیست از دیگر عوامل اجرایی این اثر هستند.
صدفی‌نژاد درباره این آلبوم نوشته است: «گاهی احساس می‌کنم در غریب‌ترین نقطه عالم قرار دارم. گذری برای عبور از گذشته تا امروز؛ جایی که درخشش آفتاب خیالم در مواجهه با غروبی آتشین به رویای صلح می‌اندیشد. گاهی احساس می‌کنم غریب‌ترین آدم عالمم. جامانده‌ای از پارینه تمدنی بزرگ و سرگشته‌ای در خلوت مه‌آلود روایت‌های پر پیچ و تاب این گذر همیشه بارانی؛ اما یقین دارم من اینجام تا خاطره‌ای از تو را به ترنّم نغماتی ماندگار ثبت کنم.
(من اینجام) آلبومی متشکل از هشت قطعه کوتاه است که هر کدام روایتگر عاشقانه‌ای خیال‌انگیز و پرماجرا بوده که بیان آن جز با زبان جادویی موسیقی امکانپذیر نبود.»
۲۴۴۵۷