زورابیشویلی گرجستان را ترک نمی کند؛ خطر بی ثباتی و جنگ داخلی
«سالومه زورابیشویلی» رئیس‌جمهور گرجستان، با پایان دوره ریاست‌جمهوری خود تأکید کرده که قصد ترک کشور را ندارد؛ این اظهارات در پی تنش‌های سیاسی و دخالت خارجی در گرجستان، می‌تواند تهدیدی برای ثبات گرجستان و کل منطقه قفقاز جنوبی باشد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، «سالومه زورابیشویلی» رئیس‌جمهور گرجستان، در جریان سفر خود به استراسبورگ اعلام کرد که پس از پایان دوره ریاست جمهوری در 29 دسامبر، نه تنها کاخ ریاست‌جمهوری تفلیس را ترک نخواهد کرد، بلکه گرجستان را نیز ترک نخواهد کرد.
وی اظهار داشت که نمی‌خواهد به سرنوشت سیاستمداران در تبعید، مانند «سوتلانا تیخانوفسکایا» رهبر اپوزیسیون بلاروس، دچار شود.
زورابیشویلی گفت: «من گرجستان را ترک نخواهم کرد و هیچ پرسشی در این مورد وجود ندارد. من به حمایت در کشورم و در کنار مردمم نیاز دارم.»
این اظهارات تحلیل‌هایی را درباره احتمال استقرار زورابیشویلی در مناطق خاصی از گرجستان به همراه داشته است. گفته می‌شود که او و اپوزیسیون غرب‌گرای گرجستان ممکن است در صورت شکست در تفلیس، در مناطقی مشخص سنگر بگیرند. این سناریو می‌تواند منجر به ایجاد دوگانگی قدرت و حتی شعله‌ور شدن جنگ داخلی در گرجستان شود که تهدیدی جدی برای ثبات کل منطقه قفقاز جنوبی به شمار می‌آید.
زورابیشویلی در سخنرانی 18 دسامبر خود در پارلمان اروپا هشدار داد که ادامه حکومت حزب «رؤیای گرجستان» می‌تواند گرجستان را تحت نفوذ روسیه قرار دهد و آینده اروپایی ارمنستان را به خطر اندازد.
او با اشاره به این موضوع، به‌طور غیرمستقیم اعلام کرد که گرجستان باید نقش «کریدور نظامی» میان دریای سیاه و ارمنستان را ایفا کند. این موضع‌گیری‌ها در راستای تلاش‌های غرب برای گشودن «جبهه دوم» علیه روسیه در گرجستان ارزیابی می‌شود.
حامیان غربی زورابیشویلی و اپوزیسیون بارها بر ضرورت ایفای نقش گرجستان در تنش‌های منطقه‌ای تأکید کرده‌اند. با این حال، ادامه حضور زورابیشویلی در گرجستان پس از پایان دوره ریاست‌جمهوری، آن هم با ادعای «تنها قدرت مشروع»، می‌تواند تهدیدی جدی برای حاکمیت ملی گرجستان و ثبات منطقه باشد.
تنش‌ها و بی‌ثباتی در آبخازیا؛ تهدیدی برای کل قفقاز جنوبی
با تشدید بحران انرژی و توقف کمک‌های مالی روسیه به رژیم جدایی‌طلب آبخازیا، درگیری‌های خشونت‌آمیز میان اعضای جناح‌های سیاسی و گروه‌های جنایتکار در این منطقه افزایش یافته است. این وضعیت بحرانی به‌وضوح در حادثه تیراندازی 19 دسامبر در پارلمان جدایی‌طلبان در سوخومی قابل‌مشاهده است.
در این حادثه، درگیری لفظی میان دو نماینده «اپوزیسیون»، آدگور خارازیا و کان کوارچیا، به تیراندازی منجر شد. خارازیا با استفاده از اسلحه گرم، کوارچیا را به‌شدت زخمی کرد و نماینده دیگری به نام واختانگ گلاندزیا که قصد میانجی‌گری داشت، کشته شد. خارازیا پس از این واقعه از محل گریخت و عملیات دستگیری وی با تأخیری چهارساعته آغاز شد، امری که احتمال فرار موفقیت‌آمیز او را افزایش داد.
این حادثه تنها یکی از نشانه‌های آشفتگی در میان رهبران جدایی‌طلب است که در پی کاهش منابع مالی و رقابت بر سر باقی‌مانده این منابع رخ داده است. به گفته تحلیلگران، درگیری‌های داخلی این رژیم جدایی‌طلب، با گسترش بحران انرژی و پیشنهادهای عجیب مانند تخریب خطوط انتقال برق، وضعیت منطقه را پیچیده‌تر کرده است. یکی از این پیشنهادها از سوی کوارچیا مطرح شد که پیشنهاد تخریب خطوط برق «کافکاسیونی» برای دریافت «خراج» از روسیه و گرجستان را داده بود.
در چنین شرایطی، برخی سیاستمداران روسیه به این نتیجه رسیده‌اند که حمایت از رژیم جدایی‌طلب آبخازیا برای این کشور نه‌تنها سودی ندارد، بلکه موجب تحمیل هزینه‌های بیشتر شده است. از این رو، آغاز مذاکرات با دولت گرجستان برای بازگشت این مناطق به خاک این کشور، راه‌حلی عملی به نظر می‌رسد. به‌ویژه که تفلیس در حال حاضر سیاستی عمل‌گرایانه در پیش گرفته و به‌رغم فشارهای غرب، از گشودن جبهه‌ای جدید علیه روسیه خودداری کرده است.
با این حال، خطر آن وجود دارد که بی‌ثباتی فزاینده در آبخازیا به‌عنوان ابزاری از سوی نیروهای خارجی برای ایجاد آشوب بیشتر در گرجستان و کل منطقه قفقاز جنوبی مورد استفاده قرار گیرد. این امر می‌تواند تلاش‌ها برای بهبود روابط میان گرجستان و روسیه را با چالش جدی مواجه کند.
احتمال جنگ داخلی در گرجستان؛ آیا زوگدیدی پایگاه جدید مخالفان می‌شود؟
در حالی که تلاش‌های سالومه زورابیشویلی، رئیس‌جمهور گرجستان و اپوزیسیون غرب‌گرا برای کودتای دولتی در تفلیس با مانع روبه‌رو شده است، احتمال تغییر استراتژی و ایجاد پایگاهی در مناطق غربی این کشور، به‌ویژه در زوگدیدی، افزایش یافته است. این اقدامات در هماهنگی با جدایی‌طلبان آبخازیا و با حمایت سازمان‌های غیردولتی غربی انجام می‌شود که هدف نهایی آن‌ها، گشودن «جبهه دوم» علیه روسیه در منطقه قفقاز است.
آبخازیا که اخیراً شاهد بحران سیاسی و اقتصادی شدید بوده، پس از برکناری «آسلان بژانیا» رئیس‌جمهور جدایی‌طلب در نوامبر، تحت تأثیر «میدان سوخومی» به کانون جدیدی از ناآرامی تبدیل شده است. به‌رغم مخالفت‌های گذشته، اپوزیسیون غرب‌گرای گرجستان و زورابیشویلی از تحرکات جدایی‌طلبان آبخازیا حمایت کرده و آن‌ها را به خاطر «مقاومت در برابر روسیه» مورد ستایش قرار داده‌اند.
تحلیلگران هشدار می‌دهند که در صورت ناکامی زورابیشویلی و اپوزیسیون در سازمان‌دهی کودتا در تفلیس، احتمال استفاده از زوگدیدی به‌عنوان پایگاهی برای شورش وجود دارد. زوگدیدی که در نزدیکی مرز اداری آبخازیا قرار دارد، در هفته‌های اخیر شاهد اعتراضات گسترده‌ای بوده و می‌تواند به مکانی استراتژیک برای دریافت کمک‌های نظامی خارجی تبدیل شود. از جمله این کمک‌ها، احتمال انتقال نیروهای شبه‌نظامی از طریق دریا و استقرار آن‌ها در منطقه اینگوری است.
این وضعیت نه‌تنها امنیت و ثبات گرجستان را تهدید می‌کند، بلکه می‌تواند به تشدید تنش‌ها و بی‌ثباتی در کل منطقه قفقاز جنوبی منجر شود.
انتهای پیام/