ضرورتی شبیه نان
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ۲۷ مارس مصادف با هفتم فروردین هر سال روزی به نام تئاتر نامگذاری شده است؛ ابتکاری برای ترویج ارزش و اهمیت تئاتر؛ هنری که خیلی پیش‌تر از آنکه جعبه جادویی یا پرده نقره‌ای در کار باشد، خالق کاراکترهای بسیاری بود در مقابل دیدگان تماشاچیان.
به گزارش ایرنا،روز جهانی تئاتر و روز ملی هنرهای نمایشی عاملی برای ایجاد پیوند جهانی بین هنرمندان تئاتر است. هفتم فروردین یادآوری می کند که هنر تئاتر زنده است و هنرمندان می توانند در سراسر جهان با یکدیگر در ارتباط باشند.
انیستیتو جهانی تئاتر (آی تی آی) برای نخستین بار در سال ۱۹۴۸ از سوی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) و با حضور تنی چند از فعالان، صاحبنظران و کارشناسان هنر نمایش جهان تاسیس شد و به عنوان یک موسسه غیردولتی فعال در زمینه هنرهای نمایشی به صورت مشورتی و انجام فعالیت‌های مشترک از طرف سازمان های مرتبط با یونسکو با هدف بسط و توسعه تئاتر به عنوان زبانی جهانی برای انتقال مفاهیم مشترک انسانی در جهان فعالیت خود را آغاز کرد.
مهمترین اهداف این انیستیتو که در حقیقت سنگ بنای شکل‌گیری این تشکل جهانی بود بر مواردی چون اعتلای مبادلات بین المللی دانش و عمل در حیطه هنرهای نمایشی، برانگیختن نیروی خلاقیت و همکاری بین دست اندرکاران تئاتر، آگاه سازی افکار عمومی از لزوم به حساب آوردن آفرینندگی هنری در قلمرو توسعه، تعمیق درک مشترک برای تحکیم صلح و دوستی در میان ملت ها و پیوستن به دفاع از اهداف یونسکو به عنوان یک سازمان جهانی استوار بود.
برای تحقق این اهداف کلان و رسیدن جامعه جهانی به این خواست های انسان دوستانه هر ساله انجمن های ملی (آی تی آی) در سراسر جهان ضمن اعلام برنامه های خود به (آی تی آی) جهانی، برنامه های خاصی را برای معرفی هنرنمایش به عموم مخاطبان به عنوان حامیان و سرمایه های اصلی تئاتر هر کشور برگزار می کنند.
۲۷ مارس که به پیشنهاد انستیتو بین‌المللی تئاتر (ITI)، به عنوان روز جهانی تئاتر در سراسر جهان جشن گرفته می‌شود، بر ارزش هنر تئاتر و بازیگری تاکید می کند که چگونه به صنعت سرگرمی کمک کرده و به یکی از بزرگترین هنرهای این دوره تبدیل شده است.
افزون بر نیم قرن است یعنی از سال ۱۹۶۲ به این سمت، بزرگانی از سراسر جهان برای پاسداشت این هنر ارزشمند پیامی را صادر می‌کنند.
همه ساله، مراکز ملی انیستیتوی جهانی تئاتر (آی تی آی) که متشکل از بیش از ۱۰۰ عضو هستند با برگزاری مراسم مختلفی، این روز را گرامی می‌دارند و متناسب با داشته‌های آیینی و نمایشی خود جشن‌هایی را برای معرفی و دعوت مخاطبان به دیدن نمایش‌های صحنه‌ای و میدانی برگزار می‌کنند.
و اما تئاتر در ایران چگونه شکل گرفت؟ تئاتر یا نمایش در ایران، پیشینه‌ای طولانی دارد.
پس‌زمینه تئاتر در ایران به دوران باستان برمی‌گردد. بعدتر سبک‌های ویژه نمایشی ایرانی مانند تعزیه، روحوضی، خیمه‌شب‌بازی و سیاه بازی شکل گرفتند. تئاتر مدرن در زمان قاجاریان پا گرفت. امروزه تئاتر در ایران بسیار پیشرو است.
پس زمینه تئاتر در ایران به دوران باستان (۶۴۱–۱۰۰۰ پیش از میلاد) برمی‌گردد. شروع اولین تئاتر و پدیده‌های بازیگری مردم این سرزمین را می‌توان در مراسم و تشریفاتی جستجو کرد که در آن‌ها به ستودن قهرمان‌های افسانه‌ای و ملی و تحقیر دشمن می‌پرداختند؛ از این دست آثار می‌شود به سوگ سیاوش و روایات نمایشی از تاریخ، داستان‌های اساطیری و عشقی که توسط هرودوت و گزفون گزارش شده اشاره کرد.
آنچه امروز در تئاتر این سرزمین از بزرگان تئاتر به یادگار مانده محصول سال‌های متمادی تلاش هنرمندانی است که آن را ارج نهادند، خون دل‌ها خوردند تا سرپا باقی بماند. بماند تا نسل به نسل منتقل شود و به دست صاحبان اصلی‌اش برسد. هنری که ماندگاری‌اش را مدیون کسانی است که بر صحنه ماندن را ترجیح دادند بر هر چیز دیگری تا این میراث گرانبها را سینه به سینه حفظ کنند. و چه زیباست هم نشینی بهار و روزی به نام هنرهای نمایشی که صحنه نمایش نیز خرد هدیه می‌دهد به مردمانی که به درازای یک تاریخِ کهن ستایشگر اندیشه بوده‌اند و نیز هستند. این اُنس و هم‌نشینی بین بهار و تئاتر غنیمت است.
۲۴۴۵۷