فیلمهایی از اینگمار برگمان که نباید دیدنشان را از دست داد

ریحانه اسکندری: اینگمار برگمان یکی از برجسته ترین مشاهیر تاریخ سینمای جهان است، این کارگردان که اصاله سوئدی دارد همواره با نوشتن و ساختن فیلم نامه هایی که در آن مسائل عمیق فلسفی و روان شناختی تایین کننده چالش های زندگی شخصیت های داستان می شوند مخاطب را در اوج درگیری ذهنی قرار می دهد.
سینمای او بیشتر به تحلیل روابط انسانی، تنهایی، مرگ و خداشناسی میپردازد. اما چیزی که سینمای برگمان را منحصر به فرد میکند، نگاه فلسفی عمیق او به زندگی است. برگمان توانست با استفاده از دوربین و بیان هنریاش، تصویری از دنیای درونی انسانها به نمایش بگذارد که در آن فاصلهها و احساسات درونی را به طور دقیق و صمیمی منتقل کند.
برگمان که سازنده فیلم هایی هم چون «مهره هفتم»، «صحنه هایی از یک ازدواج»، «سونات پاییزی»، «رویاها»، «همه این زنان»، «شرم»، «پرسونا» و… است به داستان هایی که روایت می کند، به شکلی روایت مخصوص به خودش، قاب ها و بازی گرفتن از بازیگرانش شهرت دارد و پس از گذشت سالیان طولانی هنوز هم بر اساس آثار او تدریس به هنرجویان علاقه مند به سینما انجام می شود.
فیلمهایی از برگمان که در این گزارش بررسی میکنیم، هر کدام جهان خاص خود را دارند و برگمان در آنها با نگاه متفاوت و نوآورانهاش به دنیا و انسانها پرداخته.
مهره هفتم (The Seventh Seal)
این فیلم با بازی ماکس فون سیدو، بیورن استیرن، گونار بیورنستراند در سال ۱۹۵۷ پخش شد.
داستان فیلم درباره یک شوالیه است که پس از بازگشت از جنگهای صلیبی، با مرگ روبهرو میشود. در میان سفرش، شوالیه با مرگ بازی شطرنجی آغاز میکند و در این حین به دنبال معنی زندگی و مرگ است. فیلم به طور نمادین به مفاهیم ایمان و شک پرداخته است.
این فیلم با وجود موضوع فلسفی و تاریک خود، موفق شد در سطح جهانی شناخته شود و جوایز متعددی به دست آورد.
بازی شطرنج با مرگ در این فیلم به نمادی از مبارزه انسان با سرنوشت تبدیل شده است. این صحنه به قدری معروف شد که به یکی از مشهورترین تصاویر سینما تبدیل گشت.
تصویری از فیلم «مهره هفتم»
صحنههایی از یک ازدواج (Scenes from a Marriage)
این فیلم با بازی لیو اولمان و ارلاند یوهنسن در سال ۱۹۷۳ برای اولین بار پخش شد.
این فیلم ابتدا به صورت مینیسریال تلویزیونی پخش شد، اما به دلیل موضوعات عمیق انسانیاش، به سرعت به یک اثر سینمایی کلاسیک تبدیل شد.
فیلم داستان یک زوج را روایت میکند که رابطهشان در طی سالها تغییرات فراوانی را تجربه میکند. از زندگی عاشقانه و پرشور تا مشکلات و بحرانهای میان آنها که به شکاف در رابطه منتهی میشود.
اینگمار برگمان در این فیلم برای اولین بار به طور جدی از فضای تلویزیونی برای بررسی پیچیدگیهای روابط انسانی استفاده کرد و نمایش درد و عشق در یک رابطه را به شکل بیسابقهای به نمایش گذاشت.
تصویری از فیلم «صحنههای از یک ازدواج»
سونات پاییزی (Autumn Sonata)
در این فیلم اینگریدد برگمن و لیو اولمان یکی از درخشان ترین بازی هاری تاریخ کارنامه کاری شان را دارند.
فیلم در سال ۱۹۷۸ پخش شد و در سراسر دنیا با استقبال گستردهای روبهرو شد.
این فیلم که به عنوان یکی از بهترین آثار برگمان شناخته میشود در مورد رابطه پیچیده بین یک مادر پیانو نواز معروف و دخترش است که پس از سالها بیخبری، دوباره با یکدیگر روبهرو میشوند. این فیلم به شدت بر تنشهای روانی و عاطفی میان شخصیتها متمرکز است.
فیلم به شکل عمیقی پیچیدگی روابط و زخم های گذشته را نشان می دهد و دیالوگ های بی نظیرش همواره مورد بحث بوده است.
این فیلم یکی از معدود آثار برگمان است که در آن تعامل مادر و دختر به طور عمیق بررسی میشود و برگمان از این طریق به روابط خانوادگی و تنشهای آن پرداخته است.
تصویری از فیلم «سونات پاییزی»
رویاها (Dreams)
این فیلم که در سال ۱۹۵۵ پخش شده است فیلم مجموعهای از رویایهای شخصی و اضطرابهای فردی را به تصویر میکشد که در آن هر شخصیت با رؤیاها و ترسهای درونی خود مواجه است.
اینگریدد برگمن و ماکس فون سیدو بازیگران این اثر هستند. فیلم در جشنوارهها موفقیت چندانی نداشت، اما با گذشت زمان به یکی از فیلمهای کمتر شناختهشده اما تاثیرگذار برگمان تبدیل شد.
برگمان با این فیلم به شکلی عمیق به دنیای روانی انسانها وارد شد و دیدگاههای فلسفی و روانشناختی خود را از طریق تصاویر سوررئال و نمادین به نمایش گذاشت.
همه این زنان (All These Women)
فیلم با بازی هارالد لِر و یورگن پرش در سال ۱۹۶۴ پخش شد. این فیلم با توجه به محتوای کمدی خود نتوانست موفقیتهای پیشین برگمان را تکرار کند.
این فیلم یک کمدی روانشناختی است که در آن مردی در تلاش است تا روابط پیچیدهاش با زنان مختلف را درک کند.
برخلاف آثار دیگر برگمان، این فیلم به نوعی از سبک متفاوتی برخوردار است و برگمان در آن به بررسی طنزآمیز روابط جنسی و احساسات پرداخته است.
شرم (Shame)
بازیگران این فیلم که در سال ۱۹۶۸ ماکس فون سیدو و لیو اولمان هستند.
این فیلم یکی از آثار شاخص در سینمای جنگ و دنیای بحرانهای انسانی به شمار میرود.
فیلم روایتگر داستان یک زوج است که در دوران جنگ داخلی در یک جزیره دورافتاده زندگی میکنند و با مشکلات روانی و عاطفی مواجه میشوند.
برگمان این فیلم را به نوعی واکنشی به وضعیت جنگ جهانی دوم و تاثیرات آن بر انسانها ساخت. فیلم به شدت به مفاهیم وحشت و اضطراب انسانی میپردازد.
تصویری از فیلم «شرم»
پرسونا (Persona)
لیو اولمان و بیورن آندرسن بازیگران این فیلم هستند که در سال ۱۹۶۶ پخش شد.
فیلم از لحاظ هنری و فلسفی یکی از آثار برتر برگمان شناخته میشود و در جشنوارههای مختلف به نمایش درآمد.
در این فیلم، یک بازیگر مشهور که به طور ناگهانی بیکلام میشود، به خانه یک پرستار منتقل میشود. در این مدت، رابطه پیچیدهای میان این دو شکل میگیرد.
فیلم بیشتر از آنکه در سطح داستانی باشد، به کاوش درون شخصیتها و تحلیل روانشناختی آنها میپردازد. این فیلم به عنوان یکی از پیچیدهترین و نمادینترین آثار برگمان شناخته میشود.
تصویری از فیلم «پرسونا»
نیتهای پاک (The Best Intentions)
یکی از آثار بسیار پراهمیت های او «نیتهای پاک» است، این فیلم که توسط برگمان نوشته شده توسط بیله آگوست کارگردانی شده است. فیلم در سال ۱۹۹۱ بهصورت یک مینیسریال تلویزیونی شش ساعته در چهار قسمت در تلویزیون سوئد پخش شد. نسخهٔ سینمایی کوتاهتر آن در سال ۱۹۹۲ اکران شد.
این فیلم که یکی از آثار برجستهٔ سینمای سوئد است به زندگی والدین اینگمار برگمان میپردازد.
این فیلم با استقبال گستردهای از سوی منتقدان و مخاطبان روبهرو شد. در جشنوارهٔ فیلم کن ۱۹۹۲، این فیلم موفق به دریافت نخل طلایی شد و پرنیلا آگوست نیز جایزهٔ بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. همچنین، در جوایز گلدبگ، این فیلم نامزد شش جایزه شد و دو جایزه را از آن خود کرد.
ساموئل فرولر، پرنیلا آگوست، ماکس فون سیدو و غیتا نوربی هستند.
برگمان پس از بازنشستگی از کارگردانی، بیله آگوست را برای کارگردانی این فیلم انتخاب کرد.
این فیلم یکی از پرهزینهترین فیلمهای تاریخ سینمای اسکاندیناوی با بودجهای حدود ۶۷ میلیون کرون سوئد بود.
برگمان در این فیلم از سبکهای نوین سینمایی بهره برد و بیشتر به مسائل انسانی و فلسفی پرداخته است.
تصویری از فیلم «نیتهای پاک»
این فهرست از فیلمهای برگمان، تنها گوشهای از آثار هنری و فلسفی او را نشان میدهد. هر یک از این فیلمها به نوعی دنیای درونی انسانها، تضادها، عواطف و تنهاییها را به نمایش گذاشته است. برگمان نه تنها سینما را به سطح جدیدی رساند، بلکه به خلق آثار هنری ماندگار و فکری پرداخت که همچنان در تاریخ سینما جایگاه ویژهای دارند.
۵۷۵۷