افق، صدایی فراتر از مرزها، با نگاهی امتی
۱۹:۲۱ – ۰۷ اسفند ۱۴۰۳
در یادداشت اسعد آمده است: من افق را با بُعد بین‌المللی‌اش شناختم. اولین بار که به ایران آمدم، در ایام برنامه «عصر» مرحوم حاج نادر طالب‌زاده، فرصتی برای پوشش یک اتفاق بین‌المللی برایم فراهم شد. آن زمان کنگره بین‌المللی خادمان افتخاری امام رضا (ع) برگزار می‌شد و بنده هم از طرف حسینیه امام رضا (ع) در اسپانیا انتخاب شده بودم. مرحوم طالب‌زاده مهمانان خارجی را به برنامه «عصر» دعوت می‌کرد. به یاد دارم آقای میکائیل را از اسپانیا آورده بودند و مدتی هم آقای رضوی با برنامه «سرباز روح‌الله» حضور داشتند. به طور کلی، فضایی که من با آن در افق مرتبط بودم، بیشتر بین‌المللی بود؛ چه از نظر دغدغه‌ها و چه از نظر محتوا. ورود مهمانان خارجی به برنامه «عصر» و پرداختن به مسائل بین‌المللی، یک هنر بود. یک از استثنائات صدا وسیما حضور آقای «سرباز روح‌الله» به عنوان یک مجری خارجی است که به نظرم آن زمان، این اتفاق کم‌نظیری بود.
محور مقاومت، ابتدا به عنوان یک پدیده اجتماعی و در دفاع از حقوق مظلومین و سرزمین‌هایی مانند لبنان و فلسطین شکل گرفت و سپس رسانه‌ای شد. به نظر من، یکی از ارکان اصلی رسانه‌ای شدن محور مقاومت، مرحوم طالب‌زاده بود، به ویژه در لبنان، هم در فضای هنر و سینما و هم در فضای رسانه و تلویزیون. افق به عنوان ابعاد فنی تجلی پیدا کرد و به مسائل لبنان و حزب‌الله پرداخت.
مهم‌تر از همه، نگاه امتی افق است. گاهی شما برنامه‌ای بین‌المللی با مهمان خارجی دارید، اما گاهی نه، محتوای برنامه بین‌المللی نیست، اما نگاهش بین‌المللی است. به نظر من، افق موضع‌گیری انسانی بین‌المللی دارد و در پوشش رویدادها، نگاهش فراتر از مرزهاست. چه اتفاقی در تهران بیفتد، چه در غزه، بغداد یا دمشق، این نگاه وجود دارد. این حس به مخاطب خارجی دست می‌دهد که یک موضع‌گیری بی‌طرفانه وجود دارد. یعنی دغدغه‌ها صرفاً محدود به ایران و منافع آن نیست، بلکه از یک موضع‌گیری امتی سرچشمه می‌گیرد.
من معتقدم، با وجود اینکه افق یک شبکه حزب‌اللهی است، می‌تواند به یک الگو تبدیل شود. یعنی رسانه‌های لبنانی می‌توانند از برنامه‌های افق الگوبرداری کنند. در فضای رسانه‌ای جبهه مقاومت، همواره این انتظار وجود دارد که ایران ایده‌ای ارائه دهد تا از آن الهام بگیرند. من خودم شخصاً نمونه‌های زیادی در فضا‌های اربعین، عاشورا و شعار‌ها دیده‌ام. قبل از آمدن به ایران، من سه سال در لبنان بودم و با فضای حزب‌الله آشنا شدم. ابتدا فکر می‌کردم این فرهنگ متعلق به لبنان است. اما بعد که به ایران آمدم متوجه شدم که بسیاری از این موارد، مثل آهنگ‌ها، تصاویر شهدا و بسیاری از اتفاقات رسانه‌ای، ریشه در ایران دارندو از ایران الگو گرفته‌اند. برای مثال ارتباط مرحوم طالب‌زاده با شخصیت‌هایی مانند الکساندر دوگین وآوردن ایشان در تلویزیون باعث شد تا لبنانی‌ها به دنبال ارتباط با او باشند و او را به کنفرانس‌های خودشان دعوت کنند؛ لذا می‌خواهم بگویم، افق اگر این نگاه امتی را حفظ کند، می‌تواند منبع الهام بسیاری از رسانه‌های بین المللی باشد.