امیرالمومنین (ع) خودش را با پایین‌ترین فرد جامعه تطبیق می‌داد
آیت‌الله عاملی:
۲۳:۵۹ – ۰۱ فروردين ۱۴۰۴
آیت‌الله عاملی:
آیت‌الله سید حسن عاملی، نماینده ولی فقیه و کارشناس مذهبی در برنامه «آفتاب شرقی» شبکه یک درباره توجه امیرالمومنین (ع) به محرومان گفت: انسان دو بلوغ دارد. یک بلوغ جسمی است، که علامت آن را فقها گفته‌اند. اما بلوغ دیگر روحی است. بزرگترین نشانه بلوغ روحی این است که انسان یکه‌خوار نباشد. کسانی که به جایی رسیدند، یکه‌خوار نبودند. رسول خدا به تنهایی کنار سفره نمی‌نشست و به امیرالمومنین (ع) می‌گفت کسی را بیاور. جناب ابراهیم خلیل هیچ‌وقت یکه‌خوار نبود. ایشان می‌گفت کسی را بیاورید، تا کنارم باشد. من از این بابت خجالت می‌کشم که خداوند متعال ببینید من یکه‌خوار هستم.
آیت‌الله عاملی ادامه داد: یک روز امیرالمومنین (ع) گریه می‌کرد. از ایشان پرسیدند چرا گریه می‌کنید؟ ایشان فرمود: ۱۰ روز است مهمان ندارم. من یکه‌خوار هستم و می‌ترسم این اهانت خدا به من باشد. عزیزان! بزرگترین شرف برای انسان این است که سفره‌ای داشته باشد، که دست‌های زیادی به آن برسد. رسول خدا و امیرالمومنین در این زمینه شاهکار بودند. اگر کنارت افراد نیازمند باشند، ولی تو سیر بخوابی، بیماری هستی.
نماینده ولی فقیه افزود: حضرت امام خمینی (ره) فرمود: تنها کسی که در تاریخ بخاطر احتمال گرسنگی رعیت گرسنه مانده است، امیرالمومنین (ع) بود. عجیب است که حضرت خودش را با پایین‌ترین فرد جامعه تطبیق می‌داد. ایشان می‌گفت هر لباسی که آنان دارند، من می‌پوشم؛ لذا به لباسشان دست نمی‌زد. در عالم فقط رسول خدا و امیرالمومنین چنین فکری را برای بشریت آوردند، که والی جامعه باید خود را با پایین‌ترین فرد جامعه تنظیم کند؛ چراکه فقر پدر فقیر را در نیاورد. وقتی برای رسول خدا میوه می‌رسید، می‌گفتند دیوار باغ را سوراخ کنید، تا هرکس می‌خواهد استفاده کند. من نمی‌خواهم یکه‌خوار باشم.
به گفته وی، در شب معراج خدا به پیغمبر ما گفت: السلام علیک‌ای‌ها النبی و رحمة‌الله و برکاته. پیغمبر (ص) فرمود: من می‌خواهم صالحین امتم در این سفره شریک باشند. یعنی السلام علینا و علی عباد الله الصاحین. پس خدا فرمود: السلام علیکم و رحمة الله و برکاته. این سه سلام نشان می‌دهد ما نباید یکه‌خوار باشیم. چرا حضرت یونس امتش را رها کرد؟ چون امتش گناه‌کار بود و حرف گوش نمی‌کرد. خدا به این دلیل حضرت یونس را به شکم ماهی برد، که بندگان گناه‌کارش را رها کرد.