خدا در بخشش نعمت به بندگانش کم نمی‌گذارد
۰۷:۱۵ – ۰۶ بهمن ۱۴۰۳
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیانات خود در شرح دعای رجب فرمودند: خدایا تو نخواسته خیلی چیز‌ها داده‌ای، اما حالا از تو می‌خواهم اَعطِنی بِمَسئَلَتی ایّاک، یعنی به خاطر درخواستی که از تو می‌کنم، به من عطا کن «جَمیعَ خَیرِ الدُّنیا وَ جَمِیعَ خَیْرِ الآخِرَةِ»؛ همه‌ی خوبی‌های دنیا و همه‌ی خوبی‌های آخرت را به من عطا کن؛ این را از خدا می‌خواهیم و امید هم داریم که خدا این را بدهد؛ چرا؟ چون از اوّلِ دعا این جوری خدا را توصیف کردیم.
به این هم اکتفا نمی‌کنیم، می‌گوییم: وَ اصرِف عَنّى بِمَسْئَلَتی ایّاک؛ به خاطر درخواستی که از تو می‌کنم، از من دور کن، منصرف کن، جمیعَ شَرِّ الدُّنیا وَ شَرِّ الآخِرَة؛ همه‌ی شرور دنیا را و شرور آخرت را.
طبق فرمایش رهبر انقلاب، چرا ما از خدا این جور وسیع و بی پایان می‌خواهیم؟ خب «سنگ مفت و گنجشک مفت»! با این حال، هر چیزی که خلاف مصلحت خودمان نباشد، خدای متعال به ما عطا می‌کند.
چرا این جور وسیع از خدا می‌خواهیم؟ فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنقوصِِ ما اَعطَیت؛ چون در آنچه تو عطا می‌کنی، کم گذاشته نمی‌شود. چون همه‌ی این عوالم در نظرِ خالق مثل یک دانه‌ی ریگ است.