«دیفن هیدرامین»؛ قصه رزمنده‌ای که گوش و چشم و سر ندارد!
در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
۰۷:۳۰ – ۱۳ بهمن ۱۴۰۳
در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
باشگاه خبرنگاران جوان؛ نفیسه خلیلی – علیرضا معروفی، نویسنده و کارگردان نمایش «دیفن هیدرامین» درباره این نمایش گفت: «دیفن هیدرامین» قصه سیاوش پسر ۲۳ ساله‌ای است، که از جنگ بازگشته و نمی‌تواند غذا بخورد. مادرش در تلاش است به او غذا بدهد، ولی او نمی‌تواند غذا بخورد. به مرور متوجه می‌شویم او دهن برای خوردن ندارد. او هیچ صدایی را نمی‌شنود. چون گوش ندارد! بعد هیچ بویی را متوجه نمی‌شود، می‌فهمیم بینی ندارد. می‌بینیم هیچی را نمی‌بیند؛ چون چشم ندارد.
معروفی درباره ایده این نمایش توضیح داد: من سال گذشته داستان کوتاهی به نام «امروز چیزی ننوشتم» از دانیل خارمس خواندم. ایده اولیه نمایش «دیفن هیدرامین» از این داستان نشات گرفت. بعداً به ایده دهن و گوش و بینی و چشم و سر رسیدم. دوست داشتم این نمایش را بنویسم و فکر کردم چنین ایده‌ای در حوزه جنگ متفاوت است. من فروردین امسال نگارش متن نمایش را شروع کردم، که تا خرداد نگارش آن به طول انجامید. پیش تولید را از مرداد آغاز کردم. در نهایت بعد از ۶۵ جلسه در ۷ دی ۱۴۰۳ اجرایمان در تئاتر شهر آغاز شد.
کارگردان نمایش «دیفن هیدرامین» با بیان اینکه بنده با حضور در نوزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر مقاومت جایزه نمایش‌نامه‌نویسی دریافت کردم، افزود: بعد اثرمان به عنوان کار برگزیده به جشنواره فجر معرفی شد و در سوم بهمن ۱۴۰۳ در جشنواره فجر اجرا رفتیم. تغییراتی در میزانسن، نمایشنامه و بازی بازیگر داشتیم. کلاً من تئاتر را به صورت تجربی کار می‌کنم. یعنی بیشتر بازنویسی‌های متن در دلِ تمرینات شکل می‌گیرد.