سنگ های پیش پای نوشت افزار ایرانی در مسیر صادرات

خبرگزاری تسنیم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نوشت‌افزار ایرانی را می‌توان جزو معدود حلقه‌های موفق صنایع فرهنگی در ایران به شمار آورد، امری که خلق‌الساعه به وقوع نپیوست و رسیدن به آن با پشت سر گذاشتن چالش‌های متعددی از سوی تولیدکنندگان همراه بود.

نوشت‌افزار ایرانی در حالی در دهه 90 کار خود را آغاز کرد که تنها دو برند ریسک حرکت در این عرصه را به جان خریده و آستین‌ها را بالا زدند تا پس از یک دهه، حدود 100 تولیدکننده در این عرصه‌ وارد شوند و به محصولات خود افتخار کنند.

در دهه 90 سهم نوشت‌افزار ایرانی از بازار تنها 10 درصد بود. این میزان در حال حاضر به حدود 70 درصد رسیده و نوشت‌افزار ایرانی با توجه به ارتقای کیفیت، تنوع بخشیدن به سبد محصولات و خودکفایی در تولید برخی اقلام مانند خودکار، مداد و مداد رنگی، دفتر تحریر و … این سال‌ها به صادرات می‌اندیشد. از این منظر، سال 1403 را می‌توان سال حرکت رو به جلو این صنعت در این زمینه توصیف کرد.

محمد یقینی، مدیرعامل مجمع ایران‌نوشت، در همین‌باره به تسنیم گفت: در سال گذشته شروع به بررسی ویژه‌تر برخی از کشورها به منظور آغاز صادرات محصولات ایرانی پرداختیم که از این جمله می‌توان به سفر به کشورهای ازبکستان، افغانستان و عراق برای این منظور اشاره کرد.

وی با بیان اینکه امسال برای اولین‌بار در نمایشگاه کودک و نوجوان عراق شرکت کردیم، افزود: در کنار این تلاش‌ها که در قالب مجمع پیگیری می‌شود، تلاش‌های فردی تولیدکنندگان نیز در سال 1403 صورت گرفت. برخی ا، تولیدکنندگان محصولات خود را به کشورهای حاشیه خلیج فارس و حتی آلمان صادر کردند.

یقینی با اشاره به مزیت‌های نوشت‌افزار ایرانی نسبت به دیگر رقبا از جمله هند و چین گفت: محصولات ایران هم به لحاظ قیمت و حمل و نقل نسبت به دیگر رقبا مزیت دارند. اما تولیدکنندگان با توجه به کوچک بودن مجموعه‌شان و ضعیف بودن بازاریابی، تاکنون ترجیح داده‌اند در نمایشگاه‌های داخلی فعالیت کنند و کمتر به صادرات بیندیشند.

مدیرعامل مجمع ایران‌نوشت با تأکید بر اینکه در عرصه بین‌المللی، بازار رقابتی‌تر و سخت‌تر است، یادآور شد: به همین دلیل حتی برخی از مجموعه‌های بزرگ، سرمایه‌گذاری کمی در این عرصه می‌کنند.

نبود برنامه منسجم و عدم حمایت‌های لازم، از جمله چالش‌های تولیدکنندگان نوشت‌افزار برای صادرات است. آنها تاکید می‌کنند که به لحاظ کیفیت و تنوع می‌توانند مشتری‌های منطقه‌ای را راضی کنند، اما حضور در بازار بین‌المللی نیاز به پشتوانه‌های دولتی دارد.

یقینی نیز در همین رابطه بر تقویت دیپلماسی اقتصادی تأکید و اضافه کرد: ما در این زمینه مشکلاتی داریم. رایزن اقتصادی نداریم و رایزن‌های فرهنگی نیز دغدغه‌های خود را پیگیری می‌کنند؛ به همین دلیل باید این موضوع را بازتعریف کنیم. این مسئله در دولت شهید رئیسی مطرح و قرار شد که پیگیری‌هایی صورت گیرد، اما عملاً با اتفاقاتی که رخ داد، این موضوع نیز به حاشیه رفته است.

کارشناسان معتقدند روزآمدی و ارتقای صنعت نوشت‌افزار ایرانی در گروِ صادرات است؛ در غیر این صورت همان اتفاقی که برای صنعت خودروسازی در کشور رخ داد، در صنعت نوشت‌افزار نیز رخ خواهد داد.

برخی محصولات نوشت‌افزار ایرانی نیز مانند مداد‌، خودکار، پاک‌کن و دفتر به کشورهای همسایه و حتی اروپا صادر می‌شود اما مقدار آن نسبت به کشورهای مذکور و سایر کشورها بسیار ناچیز است. اکنون ظرفیت تولید کشور در این اقلام دو برابر بیشتر از میزان مصرف داخل برآورد می‌شود؛ این در حالی است که برخی مجموعه‌ها با نصف یا حتی یک‌سوم ظرفیت خود فعالیت می‌کنند. این مسئله، ضرورت افزایش تولید نوشت‌افزار کشور و پیش‌روی به سمت صادرات را نشان می‌دهد.
انتهای پیام/