نگاهی دیگر به فیلم صیاد؛ جراحی تخصصی تاریخ جنگ برای عریان نمودن فکت ها
یادداشت زیر در واقع نقد علی پاریاو منتقد سینماست درباره فیلم صیاد که در جشنواره به نشسبت خوش درخشید.
فیلم صیاد
کارگردان: جواد افشار
تهیه کننده: محمدرضا شفیعی
بازیگران: علی سرابی، مارال بنی آدم، محمدرضا هدایتی، نادر سلیمانی، هومن برق نورد
صیاد، فیلمی که جراحی تخصصی تاریخ دفاع مقدس است با روایتگری بخشی از زندگی شهید علی صیاد شیرازی!
فیلم صیاد چندین تابوشکنی جسورانه در خود جای داده است، اینکه کاملا بی طرفانه به رئیس‌جمهور و فرمانده کل قوای آن دوره آقای بنی صدر می‌پردازد.
اینکه بزرگترین ابهام در اذهان عمومی در مورد چگونگی تعامل ارتش و سپاه در دوران دفاع مقدس را عریان می‌کند.
اینکه، غالب مردم از اقدام به ترور سپهبد شهید علی صیاد شیرازی و روابط وی با شخصیتی همچون سردار محسن رضایی در آن دوره اطلاعی ندارند ولی در این فیلم، ما را با انبوهی از فکت ها و دیتاها مواجه می‌کند.
و اینکه با خوش ذوقی از همسر بودن علی سرابی و مارال بنی آدم (بازیگران نقش علی صیاد شیرازی و همسرش) در دنیای واقعی استفاده کرده و با نشان دادن ساده ترین و پیش افتاده ترین مهرورزی های زن و شوهری در فیلم، به سرعت باعث ایجاد حس همدلی بین مخاطب و فیلم می‌شود.
جلوه های ویژه و مدیریت تصویربرداری عالی(مخصوصأ تصاویر نبردهای هوایی) ، استفاده از هوش مصنوعی برای جایگزینی صدای واقعی قهرمانان داستان بر روی صدای هنرپیشه های فیلم استفاده نموده، یک نوآوری و خوش سلیقگی نادر است که مخاطب را متحیر ساخته و سر ذوق می آورد.
پرداختن به تابوهایی که هر فیلمسازی جسارت پرداختن به آنها را ندارد و استفاده همه جانبه از همه توان و امکانات، یک فیلم جذاب بوجود آورده است.