پاسخی طلایی درباره جزایر سه‌گانه/ باید از دریای خون گذشت!
رسول سلیمی: حمایت اتحادیه اروپا از ادعای شورای همکاری خلیج فارس در خصوص جزایر سه گانه ایرانی، واکنش های متعددی به دنبال داشته است. اتحادیه اروپا و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس روز چهارشنبه ۱۶ اکتبر (۲۵ مهر) در بیانیه پایانی نشست مشترک خود از ایران خواستند به «اشغال» جزایر سه‌گانه ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی پایان دهد. در این بیانیه آمده است: «ما از ایران می‌خواهیم به اشغال جزایر سه‌گانه امارات متحده عربی، تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی که نقض حاکمیت امارات متحده عربی و اصول منشور سازمان ملل متحد است پایان دهد.» در واکنش عباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان، این درخواست را در راستای سیاست «تقابل» اتحادیه اروپا با جمهوری اسلامی خواند و از رویکرد اروپا انتقاد کرد.
«جزیره ابوموسی» با ۲۵ کیلومتر مربع مساحت جنوبی‌ترین جزیره ایرانی آب‌های خلیج فارس است. این جزیره در ۲۲۲ کیلومتری بندرعباس و هم چنین در ۷۵ کیلومتری بندر لنگه، در ۶۰ کیلومتری شمال امارت شارجه در امارات متحده عربی واقع شده‌است و ۱۶۰ کیلومتر از تنگه هرمز فاصله دارد. جزیره ابوموسی یکی از چهارده جزیره استان هرمزگان است که بیشترین فاصله از سواحل ایرانی خلیج فارس را دارد و طول و عرض آن درحدود ۵ / ۴ کیلومتر است. ارتفاع آن از سطح دریا ۴۶ متر است.
حاکمیت ایران بر جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک ریشه در دوره امپراطوری‌های عیلامی، ماد، هخامنشی، اشکانی و ساسانی دارد. در این دوران نظم و امنیت ایرانی بر سراسر این پهنه آبی خلیج فارس و جزایر آن حکم‌فرما بود. جزایر سه‌گانه در سال ۱۹۰۸ به طور کامل تحت اشغال بریتانیا به عنوان قیم رسمی امارات متصالحه در آمد اما تا سال ۱۹۷۱ هیچ کدام از دولت‌های ایران این اشغال را قبول نداشته و ابوموسی به همراه تنب بزرگ و کوچک در تقسیمات کشوری ایران قرار داشتند.
در سال ۱۹۷۱ پس از توافق ایران و بریتانیا و پیش از خروج نیروهای نظامی انگلیس از منطقه و تأسیس کشور امارات متحده عربی، ابوموسی به همراه تنب بزرگ و تنب کوچک پس از نزدیک به ۷۰ سال شکایتهای مداوم دولت ایران علیه اشغالگری انگلیس سرانجام به ایران بازگردانده شد.
در سال ۱۹۹۲ و پس از خاتمه جنگ خلیج فارس امارات متحده عربی بر خلاف نظر شیخ شارجه و تفاهم‌نامه ۱۹۷۱ شارجه با ایران در خصوص ابوموسی، اقدام به طرح ادعاهای مالکیت بر جزایر سه‌گانه کرد. این اقدام واکنش دولت ایران را برانگیخت. از آن زمان تاکنون امارات بارها این ادعا را تکرار کرده است.
با طرح این ادعاها، مرحوم آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی که در آن زمان رییس جمهور ایران بود، در خطبه‌های نماز جمعه ۴ دی ۱۳۷۱ خطاب به شورای همکاری حاشیه خلیج فارس و هم پیمانان غربی آنان گفت: برای جداسازی جزایر سه گانه از ایران باید از دریای خون گذشت!
این جمله تاریخی هاشمی رفسنجانی که بعد از جنگ ایران و عراق هم بود به اعراب نشان داد ایرانی ها فارغ از دیدگاه های سیاسی در داخل کشور و علیرغم فشارهای اقتصادی بعد از جنگ، در صورت تعدی به خاک کشورشان متحد می شود و بدون توجه به اینکه چه کسانی حکومت می کنند، اساسا سرنوشتی بجز مرگ، در انتظار سربازان کشوری نیست که بخواهد قسمتی از خاک ایران را جدا کنند.
311213