خدا آیه و نشانه‌ای بزرگتر از حضرت علی (ع) ندارد
۰۷:۳۰ – ۲۴ دی ۱۴۰۳
حجت‌الاسلام و المسلمین علی سرلک، استاد حوزه و دانشگاه درباره فضیلت‌های امیرالمومنین (ع) گفت: به تعبیر حضرت علی (ع) ایشان بزرگترین نشانه خدا است. امیرالمومنین (ع) فرمود: خدا آیه و نشانه بزرگتر از من ندارد.
حجت‌الاسلام سرلک به سه وجه از وجوه شخصیتی امیرالمومنین (ع) اشاره کرد و افزود: یک وجه، وجه خانوادگی ایشان است. اینکه در خانواده بسیار پر محبت و دلآرام بودند. تعابیر، کلمات، رفتار و عاشقانه‌هایشان بی‌نظیر و دلپذیر بود. حتی امیرالمومنین (ع) در بحبوحه جنگ نظامی از نوشتن نامه‌های عاشقانه و پر از حکمت و نصیحت به فرزندانشان دریغ نمی‌کردند. نامه ۳۱ نهج‌البلاغه که خطاب به امام حسن مجتبی (ع) است، جزو نامه‌های معروف است. امیرالمومنین (ع) در کار‌های خانه کمک می‌کرد و امور منزل را انجام می‌داد. وقتی حضرت علی (ع) می‌خواست در خلال گفت‌و‌گو‌ها از حضرت زهرا (س) یاد کند، آنقدر تعریف و تمجید می‌کردند، که مگو و مپرس.
این استاد حوزه ادامه داد: وجه دوم امیرالمومنین (ع) غمگساری حضرت نسبت به مستمندان، فقرا و زمین‌خوردگان است. کسانی که چرخه پرشتاب جامعه آنها را دور انداخته است. عملاً امیرالمومنین (ع) شانه مبارکشان را زیر بارِ تنگی زندگی خانواده مستمندان می‌دادند. حتی در روایات آمده امام علی (ع) نسبت به فقرایی که با ایشان بد بودند و از امیرالمومنین (ع) نفرت داشتند، غمگساری می‌کردند. در بعضی روایات آمده، گاهی امیرالمومنین (ع) شبانه برای فقرا چیز‌هایی را می‌بردند. اگرچه یکی از دلایل پنهانی صدقه دادن این بود که این نوع صدقه ثواب زیادی دارد. ولی دلیل دیگرش این بود که اگر بعضی فقرا چهره حضرت علی (ع) می‌دیدند، چه بسا از حضرت قبول نمی‌کردند. با این حال، امام علی (ع) نسبت به آنان غمگساری می‌کرد.
به گفته وی، در حالی که امیرالمومنین (ع) در تولید ثروت نقش داشتند، بدهکار هم بودند. ایشان بسیاری از قرض‌هایی که می‌کردند، بخاطر رفع نیاز فقرا بود. وجه سوم حضرت این بود که ایشان در برابر ناحقی‌ها و جریانات پیچیده که ریشه در کفر و نفاق داشت، کوتاه نمی‌آمدند و آنها را به خوبی می‌شناختند. امیرالمومنین (ع) در مواجهه و تبیین با آنها نهایت سلحشوری و قهرمانی خود را بکار می‌بردند. آنجایی که شبهات، حرف‌ها، حاشیه‌ها و فضاسازی‌ها می‌تواند هرکسی را از میدان به در کند، امیرالمومنین (ع) می‌ایستادند و بر مبنای الهی محکم بودند.