نشست خبری «اشک هور»؛ فیلمی برای ادای دین به شهیدی که سال‌ها مظلوم بود
به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری فیلم «اشک هور» امروز ۱۶ بهمن در چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر با حضور مهدی جعفری کارگردان، مجتبی فرآورده تهیه‌کننده، میثم مولایی تدوینگر، وحید ابراهیمی مدیر فیلمبرداری، حبیب خزایی‌فر آهنگساز، رویا افشار، رضا ثامری و تورج الوند بازیگران فیلم در برج میلاد برگزار شد.
منصور ضابطیان اجرای نشست را برعهده داشت. وی عنوان کرد: نسل من می‌دانند که خانم رویا افشار چه بازی‌های درخشانی به ویژه در تئاتر داشته اند.
رویا افشار در ابتدای نشست گفت: هر چه شما امروز دیدید مدیون گروهی فوق‌العاده و مهدی جعفری و آقای فرآورده بود.
شهیدی که چندین سال مظلوم بود
فرآورده سپس بیان کرد: «اشک هور» تقدیری از شهید علی هاشمی بود. شهید هاشمی با تمام بزرگی که داشت در ۲۲ سالی که پیکرش مفقود بود و پس از تفحص پیکرش، مظلوم واقع شد.
مهدی جعفری عنوان کرد: علی هاشمی همشهری و هم‌محلی من در اهواز بود. من از نزدیک او را ندیده بودم ولی وقتی حوزه هنری پیشنهاد ساخت سریالی درباره این شهید را داد من بسیار مشتاق شدم. فیلمنامه این فیلم نیز در طول فیلمبرداری سریال تکمیل شد.
وی تاکید کرد: در ایران روزی نیست که سر صحنه فیلمبرداری اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ ندهد و ما باید علاوه‌بر فیلمسازی با این شرایط نیز خودمان را وفق دهیم.
ای کاش سه‌گانه علی هاشمی را داشتیم!
فرآورده درباره حضور ۲ فیلم از شهید علی هاشمی در جشنواره امسال گفت: خانواده شهید ۲۲-۲۳ سال در تنهایی انتظار کشیدند که پیکر شهید پیدا شود. تقدیر بر این بود که همزمان ۲ فیلم از این شهید در جشنواره باشد. کاش گروهی هم پیدا می‌شد که عملیات خیبر شهید را می‌ساخت و ما سه‌گانه‌ای از علی هاشمی را در جشنواره امسال داشتیم.
ابراهیمی درباره روند فیلمبرداری اثر بیان کرد: اساسا در سینما کار کردن خیلی سخت است. من فیلم را خیلی حسی و شهودی فیلمبرداری کردم و دوست داشتم این نگاه و لحن در فیلم احساس شود.
رضا ثامری درباره بازی در این فیلم گفت: من باید کاراکتر را می‌شناختم و آن را تصور می‌کردم. مسئولیت یک قهرمان به گردن من بود و بسیار از این بابت خوشحالم.
می‌خواستم انصراف بدهم
تورج الوند نیز تصریح کرد: این نقش برای من خیلی ترسناک بود از این نظر که زبان عربی خیلی سخت است درنتیجه من سعی کردم آواهایی از زبان عربی را یاد بگیرم. من ۲ سن متفاوت از این شخصیت را باید بازی می‌کردم. حتی یک هفته قبل از کلید زدن پروژه می‌خواستم انصراف دهم و آقای جعفری اجازه ندادند.
خانواده شهدا همواره دغدغه من هستند
رویا افشار درباره شخصیت‌پردازی نقشش در فیلم توضیح داد: هرکسی یک جوری کار می‌کند و من ترجیح می‌دهم که به درون شخصیت نزدیک‌تر شوم. البته در این مورد به‌خصوص خیالم راحت بود زیرا آقای جعفری به همه‌چیز واقف بودند. من بابت خانواده شهید علی هاشمی و ازجمله مادر علی هاشمی نگران بودم زیرا آدم‌هایی هستند که سال‌های طولانی رنج عمیقی را مانند لباس تن کردند. نگران بودم که آیا توانایی این را دارم که مثل آنها باشم و رنجی را که آنها احساس کردند، احساس کنم؟
وی افزود: ما با مادران شهدا سال‌هاست که در ارتباطیم و این مادران و بازمانده‌ها همواره مساله نسل ما بوده است. من زیاد پیگیر این خانواده‌ها بوده و هستم. خیلی دل خوشی از آینده ندارم و به همین دلیل دوست دارم تمام تلاشم را برای نشان دادن گذشته به کار ببرم.
میثم مولایی درباره روند تدوین فیلم تصریح کرد: شاید اگر خانم افشار نبودند «اشک هور» هم شکل نمی‌گرفت. این فیلم می‌خواست بازه زمانی چند ساله را با تمرکز به یک روز خاص روایت کند و این بازی با زمان برای من به عنوان تدوینگر بسیار جذاب و چالش‌برانگیز است.
هدف ما تصویر مادر و فرزندی بود
مهدی جعفری در پاسخ به سوالی درباره ضعف شخصیت‌پردازی شهید گفت: قطعا شاید ایرادی نسبت به شخصیت‌پردازی شهید وارد باشد اما هدف ما شناساندن شخصیت علی هاشمی نبود زیرا قصه زندگی فرماندهانی مانند علی هاشمی بسیار پرفراز و نشیب است. ما بیشتر دنبال تصویر کردن رابطه مادر و فرزندی بودیم.
وی در پاسخ به سوالی درباره گرفتن تست دی ان ای از مادر عنوان کرد: مطمئن‌ترین روش تطبیق ژنتیک پدر و مادر هستند و اگر پدر و مادر در دسترس نبودند از خواهر و برادران تست می‌گیرند.
حبیب خزایی‌فر درباره آهنگسازی این فیلم بیان کرد: من اتودهایی برای سریال زده بودم و سلیقه آقای جعفری را می‌شناختم. چالش ما سر این بود که فیلم پر سروصدایی نیست و موسیقی هم نباید شلوغ‌بازی می‌کرد.
استفاده از لالایی خواننده زن
مهدی جعفری درباره استفاده از یک قطعه لالایی در فیلم گفت: مینا دریس این قطعه را خوانده است و ما فرصت بازخوانی ترانه را نداشتیم و از همان قطعه استفاده کردیم. این آهنگ یک لالایی فولک است.
این کارگردان در پایان گفت: خانواده شهید دیشب فیلم را تماشا کردند. راضی بودند و نکته‌ای نداشتند.