هوشنگ مرادی کرمانی: کودکان بزرگ شدند اما نیمکت‌ها نه!
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی جشنواره، نشست تخصصی وضعیت فیلمنامه نویسی و فیلمسازی در حوزه کودک و نوجوان شنبه ۱ دی همزمان با نخستین روز برگزاری پنجاه و چهارمین دوره جشنواره بین المللی فیلم‌های علمی، آموزشی و تربیتی رشد در سینما فلسطین تهران برگزار شد.
در این نشست، منصور ضابطیان مجری و کارشناس این رویداد با اشاره به شرایط نامساعد فیلمنامه نویسی و فیلمسازی سینمای کودک و نوجوان گفت: البته این موضوع به سینمای کودک محدود نمی شود و حال کل سینمای ما چندان جالب نیست. اما سوالی که مطرح می شود این است که چرا حال سینمای کودک به این نقطه رسیده است؟
در ادامه هوشنگ مرادی کرمانی در واکنش به وضعیت نامطلوب سینمای کودک و نوجوان، بیان کرد: متاسفانه مدیران فرهنگی ما، تفکرات خودشان را در آثاری که برای کودک و نوجوان تهیه می شد، جا می‌دادند و این به مذاق بچه ها خوش نمی آمد. ما نیاز به نگاه تازه ای در صنعت فیلمسازی حوزه کودک و نوجوان داریم. در گذشته، بچه ها و دانش آموزان یا در مدرسه یا در خانه و یا در کوچه با موضوعات مختلف آشنا می‌شدند و کل محیط آموزش آنها در این سه مکان خلاصه می شد.
وی افزود: اما امروز هر کودکی یک جهان را مقابل خود دارد و ما هم اکنون در یک فضای جهانی تنفس می‌کنیم. این بچه ها خوراک متناسب با شرایط جدید نیاز دارند. من همیشه یک مثالی می زنم تحت عنوان اینکه «بچه ها بزرگ شدند اما نیمکت های ما نه» مقصودم از این تشبیه این است که لوازم و ابزار و نرم افزار ما به اندازه فکر و ذهن بچه ها بزرگ نشده است.
فرمول دهه ۷۰ برای امروز مناسب نیست
در ادامه این نشست تخصصی داود امیریان فیلمنامه نویس حوزه کودک و نوجوان، در پاسخ به این سوال که می توان با فرمول دهه ۷۰ سینمای کودک را احیا کرد؟ گفت: آثاری مثل «گلنار»، «دزد عروسک‌ها» و… در زمان خود پر فروش بودند اما مناسب شرایط امروز نیستند و باید دغدغه های نسل جدید شناخته شود. متاسفانه سینمای امروز حتی داستان‌گو هم نیست.
وی با اشاره به اینکه اگر فیلم حداقل‌های داستان و قصه گویی را داشته باشد، دانش آموز و کودک و نوجوان به آن جذب می‌شود، بیان کرد: براین اساس اولا باید حوزه داستان گویی کودک تقویت شود و از سوی دیگر نگاه تازه‌ای در این حوزه جاری شود.
سینمای کودک به بیراهه رفت
در ادامه این رویداد سهیل موفق از فیلمسازان حوزه کودک گفت: از یک جایی به بعد سینمای کودک جدی گرفته نشد و این باعث شد سینمای کودک به طرح کادر یا دوره یادگیری و آموزش تبدیل شود. یعنی هر کسی میخواست از حوزه فیلم کوتاه و وارد حوزه سینمایی بلند شود به او پیشنهاد می‌شد در گام اول وارد سینمای کودک شود. این درحالی است که اوج درخشش بسیاری از سینماگران مطرح در حوزه سینمای کودک است مثل آقایان کرامتی و هنرمند و خانم برومند. همچنین فراموش نکنیم که از یک جایی به بعد سینمای کودک، کوچک انگاشته شد و این سینما به بیراهه رفت.
این فیلمساز گفت: براین اساس رفته رفته سینمای کودک به منابع دولتی وابسته شد و از مسیر اصلی خود دور شد. امروزه با زبان دهه ۶۰ و ۷۰ نمی‌توان برای دانش آموز فیلم یا خوراک فرهنگی هنری تهیه کرد بنابراین ما باید ذهنیت خودمان را بروزر کنیم.
«قصه‌های مجید» همچنان خواننده دارد
در ادامه این نشست کرمانی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه اگر شما به عنوان یک نویسنده در حال حاضر قرار بود کتابی برای کودک نوجوان بنویسید چه تفاوتی با گذشته در قلمتان رخ می داد؟ گفت: ادبیات همواره زنده است و «قصه های مجید» هنوز خوانده می شود و دلیل آن این است که خنده یا طنز در آن گنجانده شده بود.
وی با اشاره به عنصر خلاقیت در ادبیات داستانی ادامه داد: با «قصه های مجید»، عشق و طنز وارد ادبیات آن دوران شد. این را فراموش نکنیم که سینما هرگز نتوانست پا به پای ادبیات بدود، این ذات سینما است که کهنه می شود اما ادبیات هرگز اینطور نیست.